ut HAASJE.
De Groot Mo Lochem sprak veel wijze woorden: hij zei helemaal niets, en liet de stilte voortduren. Vanuit dat niets kwam opeens een daverend applaus en het volk vierde hoogtij, Er braken spontaan feesten los, de muziek was niet te stuiten en men danste erop los. Hele banketten werden aangerukt, de drank vloeide rijkelijk en niemand sprak meer een kwaad woord over die Groot Mo Lochem. De hemel keerde op aarde terug en men liet letterlijk Gods water over diens akkers vloeien. En werd uiteindelijk rijkelijk beloond met een overvloedige oogst. De Hoorn des Overvloed liep gestaag over en men wist van lamlendigheid niet meer wat men met deze overvloed aan moest.
Tot daar plotsklaps vlammen te bespeuren vielen, welke zich niet direct lieten doven. Sterker nog, de wind wakkerde aan en de lemen huizen vielen al snel ten prooi van de vlammen. Men stond erbij en keek ernaar en er was geen pomp in de buurt. Hooguit de dorpspomp, maar die was alleen geschikt voor drinkwater. Bluswater was immers een ander verhaal. Laat staan dat de vlammenzee zich liet inbinden. Tergend hoog waren de vlammen en er was geen hoogwerker in de buurt. Laat staan dat er voldoende personeel te vinden viel welke deze hoogtewerker konden bedienen. En men bleef stomweg kijken. De lucht werd al donkerder en grijzer en mensen begonnen spontaan te hoesten en te huilen. Zakdoeken werden met het schaarse water doordrenkt en voor de mond en neus gehouden. Er was geen sprake van mondkapjes, want die had Sywert op een ander moment verpatst aan een derde wereld land. Want over een vierde land daar was men nog niet uit. De Minister van Buitenlandse zaken had net een wereldreis achter de rug en moest nog bekomen van alle indrukken die zij op haar telefoon had vastgelegd. En klampte zich vast aan de woordvoerder van BinnensteBuitenste zaken. Het was alleen een probleem dat deze persoon nog niet door de screening was gekomen, maar ook daar viel wel weer een mouw aan te passen. Het confectiepakkie werd ingeruild voor een uniform, want een maatpak was in deze situatie bepaald niet gepast.
Lees deze woorden met een grijns op je gezicht, vertaal deze metafoor naar de huidige gang van zaken en bedenk dat het op termijn waarschijnlijk wel zo’n vaart kan gaan lopen.
De Haas(tige) spoed komt zelden goed terecht. De haas struikelde en verdween in een verlaten konijnenhol.
En dan hebben we het niet over de Haagse spoed verdwijnend in het uitdijende zwarte gat van Nederlandse politiek. Een nieuwe nationale oerknal … komt die er?