thuis TIKT.

Rodin gaf het een beeld. En ik ben dit beeld gaan koesteren. Maar dan weer op mijn eigen wijze manier. Dat neemt niet weg dat ik een gangbaar type ben, dat veel geeft om huis en waar de haard verdwenen is, tikt het klokje nog steeds. Niet opdringerig, maar wel, wanneer de stilte om zich heen slaat, eenvoudigweg aanwezig is.

Dat is wat anders dan al die Hollanders die zich over deze aardkloot voortbewegen. Geen idee hoevelen dit zijn, maar wanneer zich elders een rampspoed voordoet, komen ook die Nederlanders naar voren. Veelal omdat hun dood te betreuren valt, dan wel dat ze van een camping worden verdreven, gaan kanoen in een rivier of zich anderszins verpozen. En met de nodige schade hun spullen naar Nederland laten komen. Poffertjesdeksels in het dak van hun auto, caravans welke uit hun verband zijn gerukt, een koelkast welke spontaan langs kwam drijven en de regen welke met bakken door Pluvius op aarde wordt gestort.

Neen, ik houd het dit keer wat beperkt. Mocht van de week een verzoek indienen omtrent het verlengen van mijn rijbewijs. Heb ik aan de balie afgegeven en ben in blijde afwachting van een bericht van het CBR. Wat waarschijnlijk wel weer de nodige weken zal gaan vergen. Maar de beelden van vandaag spraken mij in ieder geval wel aan.

Hoop dat het jelui ook aanspreekt!