Storm

STORM

er waait een storm

niet uit het oosten maar het westen

het doet mij huiveren bij de

gedachte alleen, dat het niet zal overwaaien

men maakt plannen, grijpt terug naar het verleden

mensen lopen wat verdwaasd rond

een kind schreeuwt, huilt is blakend gezond

weet niet wat hem nog allemaal te wachten staat

en onderwijl tikt de klok steeds trager

wordt de mens gevoed door haat, geweld

de keerzij laat lang op zich wachten

en oeverloos wordt er gediscussieerd

ik beloof niets en geloof alles

laat mij leiden door het lot

stel niets voor en denk van alles

op termijn gaat al wat was, kapot

wat ooit was valt in herhaling

wat gisteren was komt vandaag weer terug

waar ooit de mens kon wikken

zijn het anderen die over mij beschikken

ik kijk eerder terug dan naar vooruit

mijn toekomst ligt in mijn verleden

het pad dat ik nu dien te gaan

brengt mij toch weer terug in heden

ik maak plaats, neem geen ruimte meer in

ooit was er ook voor mij een begin

en nu, op weg naar mijn einde

zal ik nog steeds door blijven gaan

maar ook dat is beter dan iets

wat mij rest is het simpele niets.