Stichtelijk.
Het zou natuurlijk zomaar kunnen, dat alles anders verloopt als gedacht. Daar hoef je geen waarzegger voor te zijn, daar heb je geen glazen bol voor nodig om de toekomst te voorspellen, laat staan dat je Nostradamus gaat raadplegen. Zijn kwatrijnen lenen zich uitstekend voor verschillende interpretaties. Of van uitleg achteraf. Het blijven immers letters die woorden omhullen, waarbij de klank voor een deel verloren is gegaan. Want door de klank kan de kleur gaan verdwijnen.
We maken ons op voor de kerstavond. We proberen met elkaar in verbinding te komen. We genieten van elkaar en met elkaar en zullen dit gepast gaan vieren. Laten voor even de wereld om ons heen aan ons voorbij gaan. Doen een beroep op elkaar en proberen elkaar te dienen. Brengen de komende dagen in gepaste rust en stilte door. Halen de familieverbanden voor even weer aan. En maken ons gelijktijdig op om zo glansrijk mogelijk de dagen door te gaan brengen. Gaan met illusies naar bed en staan met verdwenen dromen weer op. Om daar dan de verbanden in te gaan vinden, ook dat blijkt vaak een raadsel.
Al met al is er sprake van een paradox, waarbij verleden in het heden treedt en de toekomst zich in zekere zin nog laat raden. Waarbij weifel en twijfel nog steeds een grote rol in blijven spelen, waarbij het ongewisse kansen ziet en de onrust en angst in grote mate toe gaan nemen. Met machthebbers die niet te beroerd zijn om hun eigen gelijk wereldwijd naar voren te brengen. En waarbij vrede bijna een onstichtelijk woord is geworden.
Onstichtelijk, terwijl het stichtelijke aan kracht inboet!

Maar er zijn altijd nog mensen die mij weten te verrassen: de plaatjesmaker Charles!