Schuitjes.

Schuiten vol met zure appeltjes. Dat wil zeggen dat de buien het voor het zeggen hebben, dat er gerommel in de lucht te horen valt en dat tussen de buien door, het zonnetje gaat schijnen. Maar ons terras is wederom een waterplas, een zwembad voor vogels die daar geen gebruik van wensen te maken. En onderwijl naar Schagen geweest en een ritje gemaakt met Moeder Cor, die daar ontzettend van genieten kan. Het uitzicht wat Noord-Holland te bieden heeft, de Omringdijk die wij voor een klein deel hebben gereden om uiteindelijk terecht te komen bij Peetoom. Koffie met gebak, voor haar chocolademelk met slagroom wat op zich dan weer een klein feestje waard was. Gelijk ook de rekening die opgediend werd. Je staat er versteld van hoe snel bedragen van eigenaar wisselen, waar vraag en aanbod duidelijk niet op elkaar zijn afgestemd. En dan te weten dat het vakantiegeld ook al een bestemming heeft gekregen, de bank beheert en weet daar dan weer weg mee. Want een echte vakantie zit er voorlopig nog niet.

Wat kleine malheur zorgt ervoor dat het niet zo gaat als wij wel zouden willen. Nog even doorbijten, nog even een pas op de plaats en het vooruitzicht is voorlopig nog niet gunstig. Dat wil zeggen dat Ria nog steeds afhankelijk is van mij, dat autorijden er voorlopig nog niet inzit en dat ook fietsen wordt afgeraden. En dat betekent heel simpel dat wij beiden opereren. Iets van die blinde weet je wel.

Dat die lamme ook nog niet in zijn element verkeert…