ff wat aars.

ff wat anders! Wanneer ik met Jan door Noord-Holland rijd, doe ik hem daar niet zoveel plezier mee. Hij is gewend aan het Limburgse, de heuvels en de dalen en niet te vergeten het feit dat daar in de bomen mistletoe te vinden is. En dat ontbreekt in het lage land dat Noord-Holland kenmerkt. Maar wat wel aan alle kanten vertegenwoordigt is, dat is iets dat ik in Limburg niet heb kunnen ontdekken. MOLENS! En ook dijken! En op bepaalde plekken zijn er wegen te ontdekken die je bijkans gaan bedotten. Slingerwegen met een sloot daarlangs. Waar een enkele tractor zich een weg baant naar een weiland. De hele weg in beslag neemt en niet schroomt om passeren onmogelijk te maken. Zorgt voor een kleurrijk schouwspel in een overwegend groen, vlak land. Aan de horizon doemen windmolens op, die een plek hebben gevonden langs het Noord-Hollands kanaal dat dit jaar 200 jaar bestaat. Wat ooit door spaden en kruiwagens werd gegraven door mensen die in het oosten des lands woonden van dag tot dag verder trokken naar…

Niet meer voor te stellen, in een tijd dat armoede vanzelfsprekend was, en waar arbeid hier lonend werd. Maar toen het Noord-Zee kanaal werd gegraven, verloor het kanaal aan betekenis. Amsterdam wat ooit het einddoel was, vanuit IJmuiden was het binnen de kortste keren bereikbaar. En dat sluizen ervoor zorgden dat Mokum niet met natte voeten werd geconfronteerd…

Even een ander verhaal met iets andere beelden!
Laatste 10 reacties