(n)Iets doen.

Niet om het een of ander, dat ik geregeld de draad kwijt raak is niet direct te danken aan het achteruit hollen van mijn geest. Alhoewel daar wel de nodige vraagtekens bij te zetten zijn. Het ene moment heb ik een prachtige zin in mijn gedachten om het volgende moment te ontdekken dat ik die weer vergeten ben. Waar dat op duidt ik heb geen idee, een volgend moment staat mij die zin wel weer helder voor de geest om vervolgens weer terecht te komen in de krochten van mijn brein. Herkenbaar? Waarschijnlijk wel. Voorspelbaar? Niet altijd. Om over duidelijkheid maar geen overwegingen naar voren te gaan brengen. Wat ik eigenlijk bedoel te zeggen, is dat helderheid niet altijd op mij van toepassing is. En dat er bepaalde zaken zijn die ik niet altijd wenselijk acht. Ook daar zal ik bepaald niet enig in zijn. Maar soms is het wel goed dat ik op mijn plaats wordt gezet. Dat ik niet altijd verstandige dingen doe of me weleens laat leiden door aanbiedingen, waar de impuls van het moment de voorrang voor geeft. Waar ik dan later weer verantwoording dien af te leggen. Veelal in een vorm van een terzijde. Hoofdbrekens? Niet bepaald. Zinneloze acties? Die komen wel voor. Achterdocht? Niet direct. En dat staat geregeld haaks op wat een ander beweegt om dingen niet te doen. Iets doen door iets te laten, kan soms verhelderend werken.

Maar iets laten door niet te doen, dat is niet altijd even goed!