’n PARADIJS.

PARADIJS & VOGELS.

Nevelslierten in en rond mijn hoofd
ondraaglijk licht, gedoofd
de hartstocht, passie uit een lang verleden
regels, door mij overtreden
de genoegzaamheid van anderen, achteroverleunend
luchtkastelen, in elkaar gedreund

Woodstock, love, peace en samenzijn
de tijd voorbij, geen rozengeur de maan
schijnt tijdloos in het duister
van een andere dag, een andere gedachte
ricocheert door mijn lege hersenhelft
de nacht scheert in een vlucht voorbij
het leven laat en maakt mij vrij

voor een moment in samenzijn
is het te vroeg, dit doet geen pijn
geeft een gevoel wat niet van deze wereld is
schept passie, tastbaar
in diep, droefgeestig duisternis

is er iets mis
met mij misschien
ben ik voor even
het leven kwijt…

ik kijk en voel de tranen wellen
o lang en diep in mij verstopt
en door mijn omfloerste ogen dringt
jouw zijn lichtend op

Ik vraag je niets, de woorden die je zegt
ken ik niet
tenzij ik waarde hecht
aan andere tijden, vergeten momenten
de leegte, mijn kameraad, , mijn vertwijfeld
pogen, leven is een spel van steeds
opnieuw de herinnering die plaats te geven

• leven is een hel, voor wie daar niet meer
  in gelooft, de nachtkaars steeds gedoofd –

Ik zoek, mijn tocht kent pieken
naast de dalen, kloven in mijn hart
en als ik huil, de smart van het
voorbije moment in een andere tijd
een samen zijn, raak ik mezelf kwijt
geef ik me over aan de slierten
sluiers van mijn leven, seconden
wegtikkend in tijdloze eeuwigheid

fragmenten van een verloren eenheid.