Morituri

Saamhorigheid. Een wensdroom dan wel een vanzelfsprekendheid? Ik denk het eerste en kies waarschijnlijk voor het laatste. Maar valt er tegenwoordig nog wel wat te kiezen? En wanneer je dan die keuze hebt gemaakt, kun je dan ook nog van die keuze afzien? Voorheen heette dat dan dat je een spijtoptant was, hoe je het tegenwoordig moet gaan noemen, daar heb ik eigenlijk geen idee bij. Een bepaalde mate van opportunisme komt zeker om de hoek kijken, laat staan dat je besluit om met vele winden mee te waaien. En de afgelopen tijd hebben we genoeg de gelegenheid om te bestuderen hoe de vlag ervoor kwam te hangen. Met vlag en wimpel, dan weer zonder wimpel halfstok om vervolgens uitbundig te gaan wapperen. Maar goed dat het vandaag gewoon 6 mei is, dat de verschillende herdenkingen achter de rug zijn en dat men weer over kan gaan tot de orde van de dag. Dat ervaringen ten aanzien van het verleden een tweede plaats gaan krijgen en dat de wereld om ons heen bepaald niet heeft stil gestaan. Want alles gaat door gelijk ook de dag overgaat in de nacht. En waar ooit de woorden: ‘morgen gezond weer op’ klonken is het niet iedereen gegeven om de volgende dag weer gezond op te gaan staan.

Het Morituri te Salutant is immers nooit ver weg.