Iets achter laten.

Een ander pad. Of dit veel vergt van de wandelaar, is simpelweg een vraag die niet beantwoord hoeft te worden. Want ook dit personage dat zijn kunsten vertoont op een evenwichtskoord, draagt zijn verleden met zich mee. Geen sprake van een rugzakje, zoals tegenwoordig zovelen met zich meedragen. Al eerder heb ik deze foto geplaatst, toen ik mijn opwachting in het ziekenhuis maakte maar in de strijd om het dagelijks bestaan is die waarschijnlijk in de herinnering verloren gegaan. Het is dan ook een kwetsbaar mannetje, dat ergens onderweg is blijven steken. Er is sprake van een draadkunstenaar, wat dan weer haaks komt te staan op dat beeld van gisteren. Het zorgt in ieder geval wel voor wat sjeu en de wetenschap dat ook de tijd met zich laat dollen, zorgt er voor dat ook de dollen weer recht hebben op hun bestaan. Was het alleen maar om ervoor te zorgen dat die gekken en dwazen

nog steeds hun tekenen van leven achter laten op deuren en glazen!