Flessenpost Alkmaar retour!
DE DRAAD.
Een tijdlang was ik het ‘boekie’ zoek. Niet alleen dat maar ik kon mijn ei ook niet meer kwijt. Nooit gedacht dat het schrijven van een column voor de Flessenpost Alkmaar mij zo in beroering zou gaan brengen. Het was een diep gat waarin ik terecht kwam en ook de omstandigheden waaronder ik kwam te verkeren, waren niet overweldigend. Een longontsteking bevond zich op mijn pad wat ervoor zorgde dat ik in sferen kwam te verkeren waar ik geen vat meer op had. Was het een van een overtuigende klasse, was het ander weer voldoende om mij op een slinkse wijze aan het twijfelen te brengen. En onderwijl gingen de zaken in Alkmaar door op een manier die af en toe wat kneuterig aandoet. Natuurlijk werden er weer zaken aangeroerd, waar menigeen zich een buil aan zou kunnen vallen. Was het alleen maar door die letters die nog steeds zichtbaar zijn. En de overtuiging van een Wethouder die zich niet alleen met het planten van bomen bemoeit. Maar ook nog iets te zeggen heeft over de op termijn mogelijke woningbouw die zich gaat voordoen. Edoch, ook dat is totaal andere koek.
Dus… vooruit maar weer met die geit! En wanneer er sprake is van een bok, laat mij die dan maar schieten. Tenslotte zijn ook bokkenpootjes niet te versmaden, al was het alleen maar om daar een feestelijke taart van te maken. Weer eens wat anders dan dat verhaal van dat konijn dat vraagt om een worteltaart. Jawel, je dient zo af en toe het leven niet te serieus te nemen, want dan ga je ten onder aan je eigen afgang. Doe dingen met een knipoog, laat niet alleen je handen wapperen maar neem ook de tijd om even stil te staan bij de dingen van alledag. Probeer toch de kansen die zich voordoen aan te pakken, blijf je zegeningen tellen en wanneer je denkt dat je een kansje moet wagen, blijkt de deur van het casino gesloten te zijn. En waar je een klapper dacht te maken, weet de belastingdienst je wel te vinden en kom je terecht in box 3.
Dacht je net je jeugd achter je te hebben gelaten, zit je te kijken met de ogen van een kleuter naar de verwarring welke zich buiten de tralies voordoet. De heisa omtrent het een en de sores van het ander. Trek het je niet aan, ik ben wederom bereid om mijn spinsels dan wel gedachten alle kanten uit te gaan sturen. Ik hoef het immers niet te hebben van al die stuurlui aan de wal. Welkom dus!
2702-ikWik-2025
Maar… het kan nog beroerder. Kan niet meer reageren op mijn inkomende post en ben afhankelijk van anderen voor wat betreft de uitgaande post. Dus zal ik op mijn eigen blog mij op de hoogte blijven stellen van alles wat rondom Alkmaar zal gaan plaatsvinden. Of dit nu het toekomstige Sportpaleis zal gaan worden, een bevrijdingsfestival dan wel dat de Galm van A pollonia het zwerk zal gaan doorklieven, al met al zal het nog wel even gaan duren voor een column van mijn hand wederom inde Flessenpost verschijnt. Een eerste pogen vandaag, opdat mogelijk in de loop der tijd weer een overmorgen tevoorschijn komt.
Wik