Er gebeurt…

Denk nu niet dat ik mezelf voorbij aan het lopen ben. De ene dag lukt het mij beter om mijn gedachten naar voren te brengen en de andere dag is het wachten op inspiratie. Bijvoorbeeld om een Indonesische kip rendang in elkaar te husselen. Waarbij de smaak uitstekend is, alleen de kleur laat het wat afweten. Heeft veel weg van een beige/bruine stof wat doet denken aan doorlopende diarree. Om maar weer eens een niet dagelijks voorbeeld naar voren te gaan brengen. Of wat te denken van veelkleurige tulpen die Amsterdam achter zich hebben gelaten.

Of een verhaal dat ik niet alleen aan mijn duim te danken heb, maar waar ik mijn ongebreidelde fantasie op heb los gelaten. Waarbij hoop een belangrijk uitgangspunt is en de zegen in zee is gebleven. Waar Heijermans ook zijn gedachten ruimschoots het sop had laten kiezen. Andere tijden vragen immers andere voorwaarden en waar de overheid in het algemeen, de kamer in het bijzonder zich zou moeten gaan schamen, is de volgende vraag alweer naar voren gekomen. Kan Rutte als demissionair minister-president het maken om net als Ernst de boel in de steek te laten? En hoelang is Geert nog van plan om te blijven buigen of zal hij straks de boel laten barsten? En ziet Kim aan de horizon nog kansen in het verschiet? Worden het op termijn nestvlieders of laten zij zich opvreten door vogels van een ander pluimage?

Ik doe het vandaag met een tweetal beelden uit de krant!