Eenheid.

Eenheid in veelzijdigheid. Was de titel van een column die ik vandaag schreef. Geen idee of dit wat uithaalt, maar ik kon wederom mijn ei kwijt. Wanneer je weet dat dit kabinet zich vooral buigt over laaghangend fruit, zich niet schaamt om met BTW verhogingen te gaan smijten en onderwijl een visje in Brussel probeert uit te werpen om een noodmaatregel van kracht te laten gaan, zijn het dit keer geen Fabeltjes die Faber naar voren brengt.

En dan de kop die alles slaat: men krijgt meer vertrouwen in dit kabinet, waarbij de standpunten nog ver uit elkaar blijken te liggen. Het zal waarschijnlijk wel weer te maken hebben van dat onbekende onderbuik gevoel, waarbij Schoof probeert om een zekere eenheid naar voren te gaan brengen. En de Koning opzadelt met een tekst, waarbij het de vraag blijft of deze zich in die woorden kan vinden. Al met al een ratjetoe, een poging om vele neuzen een kant op te krijgen en waarbij de fractievoorzitters schuil gaan onder een aftands hoedje.

Geenszins een hoedje van plezier, hoewel Jan Plezier niet zichtbaar was. Een glazen koets doet immers denken aan een glazen huis.