De TIJD.

Van alles zal een keerzijde bestaan. Wat je aan de ene kant ziet, wordt door die kant aan de andere kant verborgen. Vaak kijken mensen niet verder dan de voorkant, waardoor ontwikkelingen aan de achterkant vaak in het duister worden gehuld. Om maar te zwijgen over de rafelrandjes die zich voordoen. Want vaak zijn het juist die rafelrandjes die ervoor zorgen dat het duister plotseling oplicht. Of dat er geheime operaties plaatsvinden met geen andere bedoeling dan mensen angst aan te gaan jagen. En angst belemmert velen om dan weer actie te gaan ondernemen. Gelijk ook een zekere willekeur ervoor kan gaan zorgen dat iemand besluiten neemt op grond van die eerder genoemde angst. Ik zal niet gauw beweren hoe of de vork in de steel zit, laat staan dat ik me schuldig maak aan voorspellingen. Want ook dan bestaat de kans dat ik de plank geheel mis sla. Of dat ik van plan ben om spijkers met koppen te slaan, laat staan dat ik me bezig houd om spijkers op laag water te gaan zoeken. Dat ik mijn tijd voor een belangrijk deel verbeuzel, ook dat zal anderen bepaald niet vreemd in de oren klinken. Of dat tijd ervoor zorgt dat de raad een vanzelfsprekendheid is. Gelijk ik al eerder in een schriftuur naar voren heb gebracht dat Schoof de neiging vertoont om zaken voor zich uit te schuiven. Zeker wanneer het CPB (Centraal Plan Bureau) met de nodige cijfers naar voren komt. Het gaat dan om percentages die zo klein zijn, dat je voor je gemak vergeet dat dit dan procenten op vele miljarden betreft.

De tijd zal het leren, maar waar is die tijd gebleven?