De kunst van het kijken.

Ik zie, ik zie wat jij ook zou kunnen zien. Gewoon een kwestie van kijken. Maar aan mijn kijken worden geen cijfers gekoppeld. Het wordt zelfs niet bijgehouden door een bedrijf dat zich richt op die cijfers. Hooguit een enkeling die daar belangstelling voor heeft. En wanneer ik dan mijn oogst laat passeren, geeft mij dat behoorlijk wat voldoening. Of het nu de natuur betreft, of dat het kunst in een museum betreft, overal valt wel wat te zien. Maar die kwestie van kijken is wat ik in de loop der jaren ontwikkeld heb. Daar is de fotoclub debet aan. Gelijk ook mijn teksten zijn gebaseerd op al die boeken die ik las. De woorden die ik tot mij nam en de eigen draai die ik daaraan weet te geven. Gewoon een kwestie van blijven doen, met open ogen de wereld blijven aanschouwen. En waar anderen gebruik maken van jun talenten om daar bezoekers een rad voor ogen te kunnen draaien, daar moet je niet vreemd opkijken wanneer ene Folkert aan dat rad heeft gedraaid. Dus vandaag maar eens het oog gericht op zijn werken. De titel geeft al iets weer van de beelden die je te wachten staan. De held, de schurk en de waarheid. En het is juist de waarheid welke zich in alle pracht en praal voordoet.

En je meteen op het verkeerde been weet te zetten!