Auteur: Wik

Opa.

Als mijn grootvader zaliger dit nog had geweten, zou hij waarschijnlijk naast zijn schoenen gaan lopen van trots. Hij was plantsoenenbaas in Alkmaar en moet van het bestaan van de bloemenklok kennis hebben genomen. Ofwel werd die klok onder zijn leiding naar de Hout verplaatst. Na eerst in de buurt van het Station te hebben geresideerd. Hoezo komt dit beeld vandaag naar voren? We werden getrakteerd op een lunch in Villa Zoethout vanwege de verjaardag van Moeder Corry. Die wederom genoot van het gezelschap te weten kinderen en schoonkinderen. Een apart woord want hoe schoon zijn die kinderen? Misschien hadden die zich die dag niet gewassen en waren nog schoon van de vorige dag. Dat nam niet weg dat iedereen de lunch uitstekend liet smaken en Corry genoot van een simpele pannenkoek. Voorzien van stroop en suiker hoefden wij weinig stroop om haar mond te smeren. 94! Ik geef het je te doen! En waar de een met een salade aan de haal ging, een ander een croque monsieur tot zich nam en een derde zich aan een tonijn salade waagde, hield ik het wederom voorspelbaar simpelweg bij een tweetal witte boterhammen met jawel, kroketten en een biertje. De dagsoep was snert maar wanneer ik straks een blik opentrek, kom ik alsnog aan die snert. Of dit een snertzooi wordt, ach het hangt er maar net vanaf in hoeverre je je door je smaak laat overweldigen. Een beetje peper en natuurlijk Maggi (dat maakt het voor nu) je krijgt voldoende zaken binnen die mogelijk niet altijd verantwoord zijn. Maar een ding is zeker: de hoeveelheid worst die aan het geheel wordt toegevoegd.

En daar krijg ik eerlijk gezegd niet genoeg van!