2,1 + 3,03
Een ietwat rare titel. Maar dat heeft dan weer te maken met vooruitzichten. Niet dat die direct op de voorgrond komen te staan, maar meer om aan te geven dat sparen nog steeds wat rendement oplevert en dat ook het pensioen per januari ook nog wat omhoog gaat. Neen, bepaald niet hemelschokkend in een tijd welke zich kenmerkt door de geneugten van Sinterklaas en het vooruitzicht op de Kerstdagen. En tussendoor nog een bericht van mijn buurman Thom die zich richt op de glazen die bij de een halfvol blijken te zijn en bij de ander half leeg. Maar als je ze beiden in een ander glas deponeert loop je de kans dat dat derde glas alsnog overstroomt. Heb je een keukendoekje nodig om de boel weer op te kunnen gaan ruimen. Om maar even een soort van wanklank naar voren te gaan brengen.
Maar ook dat valt nog te overzien. We hebben het er maar mee te doen en waar de Koning zich kleedt in een maatpak, zal de ander er als een sloeber eruit kunnen gaan zien. Ik teken voor die laatste, want ergens gaat er nog steeds een Swiebertje in mij schuil. De vagebond spreekt mij nu eenmaal meer aan dan die persoon in dat op maat gemaakte pak. Waarbij de stropdas en de pochet ook nog een rol kan gaan spelen. Of is het de clown die ergens in mij verscholen gaat? Het is zondag en ik ben nog steeds in een andersoortige kennelijk staat van bewustzijn. Want het was toch weer een genoegen om met de familie het feest van het uitpakken mee te mogen maken. En het geheel wat werd afgesloten door een meer dan voortreffelijke Indonesische rijstmaaltijd. Waarbij de Bamihoen zich van de meest aantrekkelijk zijde liet zien. Lekker dun en niet voorzien van die dikke slierten. Hoewel die dikke slierten ook wel wat aantrekkelijks hebben. Een enkel stukje prei, wat ham in kleine stukjes gelardeerd met ei. En dan vooral de sambal die daar een rol in speelt.
Geneugten zijn het die goed doen en waar de verrassing zich voordoet in de vorm van er komt gaan einde aan de pakjes, zijn het vooral de kleinkinderen die zich uitgebreid laten trakteren. Snoepen en mandarijnen, snaaien alsof het niet op kan en de groten zich ook weten te vermaken. Geen surprises, geen gedichten maar een familiefeest door er samen te zijn!
En dat, juist dat maakt het weer zo bijzonder!