Auteur: Wik

Ik lieg en bedrieg en sla er maar een slag naar. Ik jok en maak brokken en blijf er maar een slag naar slaan. Alles is nu eenmaal beter dan niets. En gelijktijdig is niets alles. Maar wanneer alles tegelijkertijd niets is, wat blijft er dan nog over? Geen idee, hooguit dat het geheel verdwijnt in dat zwarte gat. Maar dat bevindt zich in het eindigende heelal. En ook dan is het weer de vraag waar dat heelal eindigt. Waarschijnlijk nooit. Vanwaar deze woorden? Omdat Martin mij wederom met een beeld heeft verrast. Nu weet ik wel dat hij naast zijn gewone foto’s ook de neiging vertoont om op wat andere wegen zijn pad te gaan bewandelen. En dat doet hij met mogelijkheden die hem tot zijn beschikking staan. Weleens van AI gehoord? Nou, Martin zeker wel. En of het beeld van vandaag door een ander intelligentie is overgenomen? Ik lieg niet en bedrieg ook niet.

Hij misschien wel?!