Laat ook even een reactie achter

Indien je een foto wilt verwijderen van deze website, neem dan meteen Contact met mij op.

De boel verkennen.

In hoeverre kun je beweren dat het pad dat je bewandelt zich als een onbeschreven blad blijft manifesteren? Tabula Rasa. Wat je altijd met je meetorst is je verleden dat iedere dag dat je leeft zich weet uit te breiden. Dat je de keuzes die je ooit hebt gemaakt, tot de dag van vandaag nog voor een groot deel je huidig zijn mogelijk blijven maken. Een mogelijkheid om van een deel van je bagage verlost te worden, kan het maken van excuses voor een deel weg gaan nemen. Maar ook dat blijft simpelweg de vraag.

Blijken het demonen te zijn die een groot deel van je denken in stand weten te houden? Zijn het de vergeefse antwoorden op vragen waar je geen kant mee op kon? Of zijn het simpelweg de dingen van alledag? Hoe is het gesteld met het bevredigen van je behoeften? En luister je weleens naar goed bedoelde raad? Of doe je er veelal het zwijgen toe. Belemmert de stilte je in je bewegen, of is het juiste geluid dat je in beweging brengt?

Leg je je neer bij de kwalen die je belemmeren of vertoon je de neiging om daar met een schouder ophalen niet langer mee bezig te zijn. Hoe is het gesteld met je voornemens? En ben je dan in staat om die voornemens ook daadwerkelijk in daden om te zetten? Houd je je vast aan alles wat je bekend is, je bekend voorkomt of ben je nieuwsgierig naar wat je nog meer te wachten staat?
En hoe is het gesteld met je zelfreflectie? Zomaar wat vragen die opborrelen terwijl de buitenlucht zomerse temperaturen aangeeft. De koelte van het huis je aangenaam weet te verrassen. En je niet veel meer hoeft te doen dan eenvoudig weg te blijven zitten, de boel voor dit moment de boel te laten en zelfs besluit om op een ander moment dat veronderstelde pad verder te gaan verkennen.


Want wat is er meer dan dat?