ZICHT baar.
Hij stelt versie 3. En ik raak steeds meer onder de indruk. Want als ik nu kiezen moet, slaat de twijfel toe. Het heeft ook wel wat wanneer Martin zich over mijn werken buigt. Het heeft er zelfs veel van dat het mij gelukt is om de horizon als hori zon zichtbaar te maken. Waar ooit een voormalig lid van het fotocafe er heilig van overtuigd was dat de horizon te allen tijde recht diende te zijn. Waarschijnlijk door de naam die hij droeg: Jan Hemels.
Die vele cruises achter de rug had, zich permitteerde om duizenden foto’s tijdens zo’n reis te maken en zijn vrouw aan haar lot overliet. En een overtuiging met zich meedroeg: de overtuiging van zijn eigen kunsten.
Neen, daar lijd ik niet aan, het gaat mij meer om het gezicht dat mijn zicht in staat stelt om tot dat (in)zicht te komen.
En waar mogelijk verstrekkende gevolgen niet te verwachten zijn.
Laatste 10 reacties