Willekeur… 040808 ICD & 2700 berichten…

Niemand ontkomt aan een bepaalde mate van willekeur. Neem nu bijvoorbeeld een stelling die je wordt voorgehouden. Wanneer er sprake is van een ja, nee dan wel geen mening zal juist de willekeur van een betrokkene het in te vullen hokje een gegeven zijn. Nog anders wordt het wanneer de vraag wordt gesteld om je mening toe te gaan lichten. Op dat moment zul je je spontane willekeur nogmaals tegen het licht dienen te houden. En kan het zelfs zo zijn dat je je mening, in tweede instantie, alsnog wijzigt. Dat doet zich voor wanneer er een artikel verschijnt dat je op de een of andere manier raakt. Of wanneer er voorpaginanieuws verschijnt omtrent een persoon die via een datingsite naar het Verre Oosten afreist om niet veel later te ontdekken dat hij in het ootje is genomen. Dat virtueel niet altijd garant staat voor een fysieke ontmoeting. En dat er veelal geld mee is gemoeid. Maar dat zal de betrokkene een worst zijn. Neen, hij houdt zijn illusie in stand en zal oever enige tijd alsnog naar het Verre Oosten vertrekken. En dat zijn baan bij de Kringloop daar mogelijk onder komt te lijden, ach van een lijden kan dit keer geen sprake zijn. Tenslotte is het hem gelukt om wereldnieuws te zijn. Neen, dan dat andere bericht. Het is maandag 27 juni, twaalf minuten voor elf precies als de 26-jarige Tessa (gefingeerde naam) op het punt staat om er een eind aan te maken. Echt. Door pillen in te nemen of haar polsen door te snijden. Ze is er zeker van dat als ze het alarmnummer niet had gebeld, ze er nu niet meer zou zijn. En vreest dat het haar de volgende keer fataal wordt. Dit is haar verhaal en tegelijk een smeekbede aan de GGZ om gehoord te worden. ‘WIE HELPT JE ALS JE JEZELF WILT VERMOORDEN”‘ EN DE GGZ reageert: ‘het verhaal van Tessa is voorgelegd aan GGZ Noord-Holland Noord. Die instantie wilde niet meewerken aan dit artikel. Volgens communicatiemanager Niek Kuijper is het beleid om niet in te gaan op incidenten in verband met de privacy van de client, ook als het de client zelf is die de publiciteit zoekt…’ En Hedzer Faber, de journalist die dit artikel schreef stelt verder in zijn interview dat Tessa onder begeleiding van de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) staat en een bonte verzameling van diagnoses kent. Een complex posttraumatisch stresssyndroom, borderline, depressie, dissociatie. De laatste negen jaar van haar nog jonge leven staat dat leven volledig in het teken van haar stoornissen. Soms is ze suicidaal, buiten haar macht. Een, twee keer per dag. De ene keer is het heftiger dan de andere keer. Ditmaal is het heel heftig. Tessa wil niet dood, maar moet dood van zichzelf, vandaag nog. En de enige manier om dat te voorkomen is om hulp te schreeuwen. En de GGZ”! Die laat het net zo makkelijk afweten. Of komt niet eerder in beeld dan dat het afgesproken huisbezoek kan gaan plaatsvinden. Dit keer in een politiecel. Want andere hulpdiensten sprongen in de bres die de GGZ liet vallen…