Vandaag gericht op morgen!
Nu weet ik wel dat het niet altijd pais en vree kan zijn, dat horen, zien en zwijgen niet alleen aan aapjes is voorbehouden, dat neemt niet weg dat horen niet altijd overeenkomt met wat de spreker bedoelt te zeggen, laat staan dat luisteren ook een eigenschap kan zijn die de welwillende luisteraar op het puntje van zijn of haar stoel brengt, dat neemt niet weg dat de beide gedichten die ik vandaag aan dit medium toe ga vertrouwen mogelijk wat drempels zal weten weg te nemen. Een lange zin om de gedichten die ik vanavond met de leden van de dichterskring Alkmaar ga delen, nu alvast de wereld worden ingestuurd. Dan heb ik voor vandaag mijn zelf opgelegde taak volbracht en kan ik me weer gaan richten op morgen!
LUISTER JE”
We hebben allemaal
wel wat te zeggen
te vertellen
zoals dat heet
hoe goed het is
en even later
het schrijnend leed
de tijd verdreef.
We kunnen allemaal
wel wat bepraten
communiceren
zoals dat heet
contacten met de ander
en toen en nu en straks
de plannen maken.
We kunnen allemaal
wel wat fluisteren
roddelen
discreet achter een rug
konden we allemaal
maar luisteren
het ik
even opzij
het oor te leen
aan die ingetogen
ander.
STOEIEN.
Als jonge honden stoeiden zij
in het blauwe water
van het uitgestrekte strand
ontdekten zij dat de afstand
tussen beiden groter was
dan de zee
die continenten scheidde.
Amr, 03-0102018, wik.