Van de kaart verdwenen…
De buit is voor een belangrijk deel binnen. Niets staat een uitgebreid exposeren meer in de weg. Investeren gaat nu eenmaal vooraf aan inkomsten genereren. Hoewel dat laatste zeer te betwijfelen valt. Naamsonbekendheid speelt in zekere zin een rol, maar wanneer de jager nalaat om patronen in zijn jachtgeweer te stoppen, heeft het veel weg van het Nederlandse leger dat onder de kreten, pief, paf poef daar aanvullend op laat volgen door te zeggen: ‘jij bent dood! Dat is niet waar het vandaag om draait, het feit dat zowel mijn bestelling bij Best Canvas is gearriveerd, als dat een volgend aantal boekjes onder de titel Rafels licht gedicht in mijn bezit zijn gekomen. En dat maakt het op een koude dag als vandaag toch wel enigszins hartverwarmend. De zuurkool is gestampt en de pot verwijt geenszins de ketel, laat staan dat Ketelbinkie zich opmaakt om het zeegat te verlaten. Dat de vis nog steeds duur wordt betaald en dat het ook vandaag weer vrijdag is, heeft in het geheel van dingen niets van doen. Hooguit kan ik terugblikken op de maaltijd die ik eergisteren genoten heb, waarbij de Indonesische keuken een niet onbelangrijke rol heeft gespeeld. De sereh duidelijk aanwezig was en de stinkbonen voor een belangrijk deel de geur in de pot hebben achtergelaten. De kippenlevertjes uitstekend te versmaden waren en ik me zelfs heb gewaagd aan spullen die van oorsprong op sojabonen zijn gebaseerd. Laat staan dat de kroepoek het geheel van een aangename bite hebben voorzien. Een kwestie van smaak, de sate van pindasaus was voorzien en het eten met eenvoudig Hollands bestek mijn tong wist te strelen. Alhoewel niet door het bestek maar wel door de happen die ik tot mij mocht nemen. En waar ooit het credo: ‘U strelen uw tong, u eten bij Hong Kong’ in Amsterdam toonaangevend was, is het vandaag de dag geen uitgemaakte zaak meer om bij een afhaalchinees etenswaren te bemachtigen. De pizzaboeren en de sushitenten weten af en toe niet waar zij hun zaken dienen te bezorgen en ook die afhaalchinees staat mogelijk aan de vooravond van verdwijnen. Het is te gewoon geworden, hoewel ik eerlijkheidshalve moet bekennen dat de pizzaboer aan mij een slechte heeft, sinds het moment waarop de ansjovis van die kaart is verdwenen!
