Een viertal dichtwerken, deel 1
Laat ik het de komende dagen eens anders gaan doen. Vier dagen lang gedichten van niet alleen mijzelve, maar ook van anderen die deel uitmaken van de DichtersKringAlkmaar. Voor de zaterdag dan maar een gedicht van wik, dat als volgt is getiteld:
STILSTAAND VOORBIJGAAND
de aarde
geopend, verbergend
de wind
schraal, striemend
de bloemen
fleurig, stervend
de vogels
zingend, vluchtend
de mens
zoekend, berustend
het leven
verheugend, beperkt
Beperkt in mijn zijn, mijn denken en ook nog eens in mijn handelen is het een kale boom waarbij de takken ten hemel rijzen. De blaadjes zich nog schuil houden opdat op een ander moment het voorjaar spontaan open barst, de winter voorbij en de zon in kracht toeneemt. Althans dat is de hoop die ik uitspreek, maar ‘aprilletje zoet, kent nog wel eens een witte hoed!’
Zaterdag, 10 maart 2018.
Recente reacties