Tag: Verval

Het ligt aan mij! Of misschien wel niet. Dat van die kip en dat ei daar ben ik wel uit. Maar anders denk ik toch dat het nog steeds aan mij ligt. En daar baal ik in zekere zin van. Alhoewel, is het wel een kwestie van balen”! Neem nu, bijvoorbeeld, de beelden van vandaag. Eigenlijk slaan ze nergens op, hooguit dat er sprake is van enig verval. En verval dat overkomt ons allen, wanneer je maar lang genoeg doorgaat met ademhalen. Adem in, adem uit, houdt vast is zo’n credo waarmee je eigenlijk alle kanten uit kunt gaan. Maar dat fenomeen van alle kanten uitgaan kent ook de nodige beperkingen. Sla je de verkeerde richting in loop je de kans te verdwalen, ga je de goede kant op loop je de kans tegen een paal aan te lopen en zijn de veronderstelde bordjes die je de weg zouden kunnen wijzen opeens spoorloos verdwenen. Denk je dat je terug kunt vallen op de ANWB, blijkt dat je je lidmaatschap niet betaald hebt en dat je van de veronderstelde diensten geen gebruik maar kunt gaan maken. Hoe anders is het gesteld met die eerder aangegeven beelden. Waar de bewegwijzering ontbreekt dien je het vandaag te doen met glas dat gebroken is, ruiten die door een muur zijn vervangen en als zodanig geen betekenis meer hebben. Dat is echter een veronderstelling die dit keer wat verder gaat dan dat ik strikt genomen voor ogen had. En waar de kip het verdomd om een ei te leggen, de rui ervoor zorgt dat de veren verloren gaan, zo s het ook gesteld met dit bericht: dat wil zeggen het geheel slaat nergens op, maar geeft mij wel de voldoening waar ik mee gebaat ben. En dat, waarde lezer van deze ongein is, in zekere zin, mijn genoegen!