Tag: Staatsloterij

‘Dieven zijn het! Onschuldige burgers een poot uitdraaien!’ Iedereen knikt en slikt en weet niet veel beter te doen dan afwachten. Maar de litanie is nog lang niet voorbij. Iedereen houdt de adem in terwijl de opstandige burger nog door raast en tiert. ‘Ooit komt het ervan dat de rekening gepresenteerd zal gaan worden en ik kijk met groot genoegen naar die dag uit.’ Waar ik het over heb” De Nederlandse Staatsloterij die het heeft geflikt om die op winst beluste burger een rad voor ogen te draaien. Geenszins een rad van fortuin, hooguit dat de Staatskas werd gevuld en het idee dat ergens die pot met goud aan het eind van de regenboog zichtbaar zou worden. Ietwat gechargeerd, maar in wezen was ik ook een van die spelers. In tegenstelling tot de Belastingdienst die stelt het niet leuker te kunnen maken, bleef dat rad maar draaien. Niemand die zich toen druk maakte omdat het vertrouwen vanzelfsprekend was. In die tijd, tot het moment van nu wat zich kenmerkt door nepnieuws en commissies die zich over dit schaamteloos fenomeen buigen. Natuurlijk is er sprake van een commissie die zich over deze problematiek zal gaan buigen, worden er Kamervragen gesteld en maken diverse partijen gebruik van dit verschijnsel om dat in hun politieke manifesten mee te nemen. Tenslotte staan er weer allerlei belangen op het spel en wordt het Politieke rad van avontuur aan de voor avond van de te verwachten verkiezingen op de proef gesteld. Van een referendum kan immers in Nederland geen sprake zijn, van de democratie wordt verwacht dat deze er wel bij vaart en dat de doorsnee burger zich niet altijd gehoord voelt, ook daar trekt het Schip der Staat zich in de regel weinig van aan. En toch weet ik dat ik niet te klagen heb, dat 21 % BTW juist die gemeenschap ten goede komt en dat verhogingen in het algemeen, nut voor het totaal kunnen hebben. En toch knaagt er iets. Als een grijze muis die ergens een berg graankorrels heeft ontdekt en dat niet aan zijn medestanders gaat vermelden. Dat graantje dat meegepikt wordt, de eendenkooi die uiteindelijk een vangkooi kent waarbij het luik met een klap dichtslaat en de eend de nek wordt omgedraaid. Neem mijn woorden vandaag maar niet te letterlijk, ik heb nu eenmaal het genoegen dat ook ik in de vangkooi terecht ben gekomen en zelfs doorga op de weg die dat kleine visje gaat alvorens in de bek van die grote te verdwijnen. Ik speel onbewust mee in een spel dat door anderen in het verleden is bedacht en voldoe ruimschoots aan die gestelde leeftijdsgrens. En waar de ander mij een lapje voorhoudt, heb ik het genoegen om een doekje voor het bloeden achter de hand te kunnen houden…