Tag: Sluistuinen

Natura Artis Magistra. En dan de kunst. En de de kunst om dit bijkans letterlijk in eigen hand te nemen. Of de kunst die de mogelijkheid bied om de natuur geheel en al naar eigen hand te gaan zette. Dan kom je al snel op het hellend vlak van de genetische manipulatie. Want om alles uit te sluiten schijnt de natuur geregeld eigen middelen en mogelijkheden te kunnen scheppen. En staat de wetenschappelijk opgeleide mens geregeld met een mond vol tanden. Want je kunt nu eenmaal van alles bedenken, van alles gaan onderzoeken maar de vraag of het antwoord dat zich voordoet ook het ultieme antwoord kan zijn, wordt toch weer van de nodige vraagtekens voorzien. Waardoor de twijfel groeit en de weifel bloeit. En met die uitgangspunten probeer ik vandaag aan de slag te gaan: de gebroeders dan wel gezusters twijfel en weifel. Een viertal plaatjes, in het kader van een zonnige dag, geen neerslag en waarschijnlijk de voorbode van het weer dat ons deze week te wachten staat. Herfst. En nog even een opwelling van die voorbije zomer, die wat laat begon en pas kortgeleden is gestopt. Was wederom in Sluistuinen, was wederom in de gelegenheid om Willem en Iris te ontmoeten, nam mij niets voor en kwam achteraf tot de ontdekking dat het juist voor vandaag de titel van dit bericht dient te gaan dragen. Magistra Artis Natura, om maar eens iets omgekeerds naar voren te gaan brengen. Ik kan me daar dit keer goed in vinden! Maar welke mening bent u toegedaan”!