Tag: Lyme

Altijd in voor wat anders, hoewel ik mij niet schroom om mij op gebaande paden te begeven. En hoewel toeval in de regel niet bestaat maar dit een samenraapsel van samenlopen schijnt te zijn, kan het haast niet anders dan dat de zaken lopen als zij lopen. Een accu die moeite heeft met het weer, de olie die nader dient te worden gepeild, de ruitenspoelvloeistof die wordt bijgevuld dan wel de remolie die ook nog het nodige onderhoud behoeft, het zijn van die dingen die ervoor zorgen dat een voorspelbare dag zich ontwikkeld door de onvoorspelbaarheid van het moment. Waar ik dan op mijn manier mee omga, erbij sta en ernaar kijk om niet veel later de ontdekking te doen dat het motorische geweld tijd nodig heeft om zichzelf opnieuw te installeren. En dat de tijdsduur hier voor een deel bepalend in is. Geduld, mijn vriend, is niet alleen een schone zaak, maar vergt ook het een en ander. Waardoor dat anders de schone schijn van samenloop op zich weet gericht. Het is dan ook het ijs dat weder dient, dit keer in de vorm van een goedmakertje. En dat goedmakertje dient zich dan weer in deze vorm aan. Strkas weer een rit naar Amsterdam, daarna, wanneer er nog tijd overblijft het gaan eten bij de Fransman. En om die Fransman draait het vanavond. Fondue. Ik kan er niet halsreikender naar uitkijken, want gourmetten is niet altijd aan mij besteed. Liever ga ik wat met een vorkje met gebraad wat in een pan roeren. Neem er, naar behoefte, wat groenten bij en ben ook niet te beroerd om dit geheel van stokbrood te voorzien. Eenvoud blijft nu eenmaal het kenmerk van het ware, alhoewel een driegangenmenu bij een Indonesisch restaurant in Haarlem ook niet te versmaden valt. Ik bedoel maar, voorkeur en een mate van welbehagen kunnen mij zeer verblijden. Maar vooreerst dien ik mij bezig te houden met een beperkte mate van mantelzorg, in die zin dat het rijden heen wel meevalt maar dat het meer het rijden terug is, dat mij deze rit laat rijden. Wanneer de ingreep weer zo’n effect heeft dat Marlies het niet verstandig vindt om zelf het heen en weer voor haar rekening durft te nemen. Wat dat betreft ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik aan haar wens kan voldoen, pensionado als dat ik ben. En ook daar weet ik van te genieten, hoewel de omstandigheid van haar mij toch de nodige zorgen baart. Lyme blijft een rol in het geheel spelen en het feit dat ik als hartlijder daar bepaaldelijk niet onder lijd, geeft toch iets weer van de gedachten die ik ook in mijn laat hoofd spelen. Wanneer zou haar situatie onder controle zijn te krijgen”! Wanneer is zij in staat om met haar gesteldheid weer het leven te gaan leiden dat eigenlijk bij haar leeftijd en omstandigheid past”! Wanneer kan zij weer de vrouw zijn die zij eigenlijk behoort te zijn. Iemand die volop in het leven staat, haar werk kan verrichten zoals zij dat wenst te doen en van het genieten van het leven volop weet te profiteren”! Dat is wat ik haar gun, dat is ook wat ik haar toewens, maar voorlopig zal ik nog wel de nodige ritten mogen maken…