Tag: Lente

Leven heeft verdomd veel weg van een loterij. Met overwegingen. Met afwegingen. Met keuzes maken. Met het onderkennen van de kanskaarten. En dan het ultieme doel: de Jackpot.
Juist in die tussentijd komen allerlei gedachten langs: Bounty eiland, cruises, een wereldreis in driehonderd dagen. Een ander leven, een nieuw leven met drank, drugs en een beetje Rock & Roll. Ongelimiteerd in het Casino vertoeven, die Lambo inruilen voor een Ferrari en boodschappen doen met een Porsche. Met aanhangwagen. Gelijk ooit die reclame van de Staatsloterij. Juist, met die Ferrari. En rode lopers. Vooral veelvuldig over rode lopers. Met knipbuigende ontvangst committe’s. Mensen die er geen moer van menen, maar voor de vorm zich in deze rol weten te hullen. Zichzelf verhullen. En weten dat iedere buiging garant staat voor een deel. Uit die grote graaipot. Hoe ‘bigger’ de ‘smile’, hoe hoger de beloning.
En aan het einde van die trip wacht de ultieme slogan: ‘Leuker kunnen wij het niet maken, wel makkelijker.’ Belangstelling! Gerichte aandacht! Toen ik ooit mijn verhaal deed! Ik mijn verhaal kwijt kon! En me iets van die loterij realiseerde. De kanskaarten die ik tot mijn beschikking kreeg. En de Jokers die mij waren toegevallen. Het is dan ook weer Lente. En de Lente doet dingen met mensen. Met mij. Met jou. Ook met Ruud Schmitz.
Wat weer blijkt uit de volgende: in 60 seconden.
Mismaakt
Ik weet niet waar ie bij u zit, maar ik heb ‘m niet. Ik mis dus iets. Nou mis ik wel meer, zoals u op de foto kunt zien, maar daar heb ik me lang geleden al mee verzoend.
Deze dagen is me duidelijk geworden dat de mensheid een lichaamsdeel bezit dat ik niet heb. En iedereen heeft er last van. Ik dus niet. Ik ben dus anders dan anderen. Mismaakt. Maar ik ben daar wel gelukkig mee. Ik weet niet waar u het allemaal doet, maar het moet toch wel een raar gezicht zijn, dat ongegeneerd krabben. Ik zou denken, smeer er een beetje zinkzalf op en hoppakee, klaar. Maar nee, niemand schaamt zich er kennelijk voor. De hele wereld mag, nee, moet het weten dat men er last van heeft. Het lijkt een niet uit te roeien koorts.
Je kunt geen folder bekijken of er wordt weer gewag van de aandoening gemaakt. Ja, zelfs deze krant heeft er gisteren een extra pagina aan gewijd. Een besmettelijk virus is het. Maar dat gaat gelukkig aan mijn neus voorbij.
Ik heb ook geen idee waar dat lichaamsdeel zou moeten zitten. Hoofd” Middenrif” Kruis” Kijk maar uit dat u niets openkrabt. Afijn, ik wens u allemaal heel veel sterkte in deze zware tijden en ook heel veel beterschap met uw lente, waar die ook moge zitten. Ik heb er in ieder geval g””n kriebels van.

Zo’n bericht doet wat met mij. Zo’n bericht maakt mij blij! En schrijf ik deze dag weer blij er weer bij. Want dat het weer de mensen weer blij maakt, laat zich raden. Alsof de loterij in plaats van een enkeling veel meer mensen in de prijzen wil laten vallen. Dus wordt het een geweldige dag! Tenminste, voor een doorsnee vrijdag. En ik schrijf weer over het weer. In de wetenschap dat wat ik vastleg, niet meer kwijtraak.
En dat, ja dat wil ik niet. Vandaar dat gevoel van die loterij. Want als die valt…
Misschien dat de afweging een overweging blijkt te zijn.
ONGRIJPBAAR
Kwaliteit van zijn
een uitspraak over
leven
naar de
kwaliteit van leven
een uitspraak over
zijn.