Zomerblues
Chaos. Chaos in de zin van het één vliegt door mijn geest en het andere weet het één te achterhalen. Twee of drie sporen tegelijk en daar ergens tussen in ben ik. Kijk om me heen en weet de prikkels ternauwernood te plaatsen. Ik zoek niet eens; ik kom ze tegen. En dat doet wat, met mij. Maar wat het precies doet, is ook voor mij een raadsel. Laat staan dat ik die raadsels weet over te brengen. De kans dat een ander mij dan nog zou kunnen volgen, heeft veel weg van een onmogelijke zaak. En als dan de nood ten hoogste is, laat een artikel in de krant een mogelijke duiding aangeven. Net verlost van de winterblues, wordt het een feest voor lijders aan een zomerdepressie! Zoals Jacob van de Meulen stelt onder de subtekst: Slechte zomer ontketent wel epidemie winterse neerslachtigheid.
Alles kent een schaduwzijde en een zonnige kant. Zo is het sinds de zonnewende van 21 juni van dit jaar feest voor mensen die lijden aan zomerdepressie. “Het schijnt dat de zomer de slechtste is sinds jaren. Nu maar hopen dat er nog vele zoals deze gaan volgen”, zo meldt een bezoeker op www.zomerdepressie.net.
Ik geef het je te doen! De herfst die vroegtijdig zijn intrede doet en een voorjaar dat wordt gekenmerkt door zomerse temperaturen, afgewisseld met een enkele stortbui van hagelstenen (als golfballen zo groot), hetgeen de seizoensgebonden depressies steeds meer erkenning opleveren. Dat gold al voor de winterdepressie. Maar inmiddels heeft ook diens tegenhanger – de zomerdepressie – een status gekregen in de pathologie. Langdurige blootstelling aan zonlicht kan een negatieve invloed hebben op eetlust, functioneren, liefdesleven en levenslust in het algemeen, zo zeggen deskundigen. Dat geldt vooral voor mensen die behoefte hebben aan de inkeer, rust en intimiteit die herfst en winter kenmerken.
Deskundigen voorspellen, op grond van voorspellingen van Britse deskundigen na de miserabele zomer van 2007, een epidemie aan winterdepressies. Voor mensen die lijden aan winterdepressies is juist het zomerse zonlicht bedoeld om een buffer voor de winter aan te leggen. Helder licht, en bij voorkeur zonlicht is een doeltreffend medicijn voor de tegenhanger van de zomerdepressie. En juist dat moeten zij nu ontberen. De gestegen verkoop van lampen voor lichttherapie kan dat tekort slechts ten dele opvangen, zo is de verwachting. GGZ Noord-Holland Noord start normaal in oktober met de inschrijving voor de lichttherapiesessies. Door de aanhoudend slechte zomer wil de instelling die inschrijvingstermijn vervroegen naar eind augustus.
En dat vind ik, op zich, een hele goede zaak! De reden is heel simpel. Door de erkenning van de zomerblues en het erkende van de winterblues, biedt dit de instellingen voor de Geestelijke Gezondheids Zorg mogelijkheden om over te schakelen naar behandelingsmethodieken die erkend zullen worden, niet alleen door de overheid, maar ook door de maatschappijen die garant staan voor het verzekeren van zorg. Hetgeen simpelweg inkomen genereert. Waar momenteel de botte bijl wordt gehanteerd om de kosten in de zorg drastisch te gaan verlagen, ‘rücksichtlos’ 30.000 vierkante meter aan klinische zorg op te gaan heffen, komt via een achterdeur een geldstroom op gang. Niet alleen de vervuiler betaalt, maar ook het weer kan de gevoelige hiervoor gaan opbreken. Voor je het goed en wel beseft zal straks half Nederland aan de zomerblues en de andere helft van Nederland aan de winterblues gaan lijden. Juist dan raakt de cirkel weer rond en is het slechts een kwestie wie wanneer die nieuwe vicieuze cirkel zal weten te doorsnijden. Het heeft wel wat van dat lied van Rowwen Hèze: ‘het is een kwestie van geduld, voor heel Holland depressie lult…’
Waarschijnlijk is mijn simpele geest niet in staat om de impact van zo’n artikel in de komkommertijd van het juiste commentaar te voorzien, maar ik vond het van zo’n belang dat ik er, met behulp van de Alkmaarsche Courant, juist vandaag gewag van wilde maken.
En naar buiten kijkend zie ik het volgende: het regent weer eens en deze pijpenstelen gaan gewoon recht naar beneden…
Recente reacties