Tag: Fantasie

Natuurlijk gaat mijn fantasie geregeld met mij aan de loop. Zijn het sirenen die lonken en gouden bergen, waarachter de zon schijnt, die wenken. En hoef ik niet veel meer te doen dan het pad te vervolgen en iedere wijze raad de wind in te slaan. Ik trek nu eenmaal het liefst mijn eigen plan ook al heb ik geen idee waar dit plan op is gebaseerd. Als er al van een plan sprake kan zijn. Want alles ligt nu eenmaal vast, alles is nu eenmaal ergens besloten en wanneer de dingen niet geheel gaan zoals ze even door die fantasie door de ruimte heen fladderen, is het slechts een kwestie van het lot dat daar een wezenlijke rol in heeft gespeeld. Waardoor het karma van de mens niet te ontlopen valt en er weinig valt te dealen. Althans, voor dat moment en wanneer de loop der omstandigheden het weer toelaten blijft het slechts een kwestie van zijn en hooguit een even niet zijn. Noem dit fenomeen zen en je vindt mij aan jouw zijde. De leegte biedt nu eenmaal net zoveel spektakel als de stilte en wanneer dit laatste mij overmand is de redding zeer nabij. Dan gaat mijn fantasie los en zijn het bloeiende gedachten die de neiging vertonen om mij, alsnog, op een dwaalspoor te brengen. En van dat dwaalspoor maak ik gebruik, keer niet meer terug op mijn schreden maar waan mij op een weg, een pad dat voor mij speciaal wordt gecreeerd. Uitgetekend als het ware, ware het niet dat ik geen idee heb waartoe dit pad kan gaan leiden. Of leidt desnoods. Het is simpelweg het volgen van de dingen die zich voordoen. Daar niet te lang bij stil blijven staan, niet dubben en niet te lang overwegen het wel dan niet te gaan doen. Doe je het wel heeft dit ongekende gevolgen en doe je het niet, kom je vol te zitten met verwijt. Verwijt dat een kant op zal gaan: richting jezelf! Natuurlijk pretendeer ik alle wijsheid in pacht te hebben, weet alleen niet wie de eigenaar van deze wijsheid is en kan daardoor door de pachter daar niet op worden afgerekend. En zie deze in in het kader van wijsheid die opvalt door de herhalingen door het woord daardoor door daar te laten volgen. Opdat het eerder veronderstelde dwaalspoor van enige inhoud wordt voorzien. Want dat krijg je nu eenmaal wanneer het weer een omslag vertoont en de plannen van menigeen doorkruist worden door het weer dat heel andere plannen in het vooruitzicht heeft gesteld. En waar de aankondigingen mogelijk met een schouderophalen werden afgewacht is het nu de ringverwarming in de sleurhut die dit keer uitkomst kan gaan brengen. De Beerenburg die thuis is gebleven en de rum die de bodem in het glas thee van harte verwelkomt: lekker heet en dan het vloeibaar goud dat door de anderen vloeit en menig hoofd op hol gaat brengen. Of is het wederom mijn fantasie die nogmaals op hol slaat”!