Doenerig
Ik zal niet beweren dat ik het druk heb, hooguit wat doenerig dan wel de agenda aan het volgen voor wat betreft afspraken die in onze gemeenschappelijke agenda staan, waardoor de factor tijd en omstandigheid ervoor kan zorgen dat anderen een beetje op een tweede plan geraken. En dat dit me spijt is een ding, dat ik mezelf niet in stukken kan hakken aan ander. Neem nu de afgelopen dagen die in het teken staan van die NoordKopKunst, of een avond met Ellen doorbrengen in De Vest waar Harrie Jekker en Het Klein Orkest een orkestrale muziekshow naar voren weten te brengen. Een uitverkochte zaal en het feit dat wij drie jaar geleden mochten genieten van Harrie en Jeroen van Merwijk maakt het geheel nog wat vreugdevoller. De hand kunnen schudden en het drankje gelaten voor wat het was, gezien de drukte in de pauze. Een professioneel muzikant die de toetsen beroerde, de bassist die werd vergeleken met een lantaarnpaal, de drummer die zich uitbundig uitleefde om vervolgens de tweede stem naar voren te brengen, het doorlopende verhaal omtrent die eigenzinnige eik die het presteert om in de winter uitbundig groen als bladerdak zichtbaar te maken terwijl de overige eiken niet veel meer te beiden hebben dan wat kale takken. Kinderliedjes en natuurlijk het nummer ‘ik hou van mij’, want als je dat nalaat zul je nooit in staat zijn om de ander toe te laten in jouw leven. De uitsmijter die een ode aan Den Haag behelst, en de eenvoud van het decor dat Jekkers laat stralen. Het heeft er veel van weg dat niet alleen het publiek maar ook de artiesten maximaal van hun eigen spektakel weten te genieten, terwijl ze het kunstje bij herhaling naar voren brengen… Of vandaag, wanneer De Ondernemers Centrale weer op het programma staat, de ruimtes worden opgetuigd en omgetoverd in expositiezalen, de prijskaartjes semi – professioneel aandoen en het meer gaat om wat je als goedwillende amateur het publiek straks te bieden hebt. Dingen van alledag in een wat kunstzinnig kader, artistiek misschien niet helemaal verantwoord, maar dat wordt weer gecompenseerd door het enthousiasme van de betrokken deelnemers. Het zal er morgen nog om gaan spannen, hoeveel mensen zullen hun opwachting komen maken, hoeveel gasten zullen onder bekoring van de werken geraken en hoeveel… Dat is de grote vraag en die vraag wordt niet eerder beantwoord dan… tot morgen!
Recente reacties