verrassingen
Natuurlijk weet ik wel beter. Dat zie ik aan de momenten overdag. Maar een stuk lastiger wordt het als de schemering zich van de dag meester tracht te maken. Voorspelbaar is dan ook dat deze meester wint. Want stel je eens voor dat het een midzomer-dagdroom wordt… Welke kant gaat dan de wereld op”
Kantelt dan de aarde” Verliest deze dan de as” Wordt steen een kreeft en kreeft een steenbok”
Fossieleren wij dan allen”
Blijft het dan een eindeloze nacht”
En wie is dan degene die deze film start” Het licht uitdoet”
Kantelt dan de aarde” Verliest deze dan de as” Wordt steen een kreeft en kreeft een steenbok”
Fossieleren wij dan allen”
Blijft het dan een eindeloze nacht”
En wie is dan degene die deze film start” Het licht uitdoet”
Het is dat onuitgesproken raadsel waar mijn geest mij tussendoor mee weet op te zadelen.
Alsof ik niet veel beter te doen heb. Mijn blik spiedend speurend voortbeweeg en mijn onderstel zich aan deze blik weet aan te passen. Ik een blik mag werpen op dit blik. Amerikaans nog wel. Een foto schiet.
Alsof ik niet veel beter te doen heb. Mijn blik spiedend speurend voortbeweeg en mijn onderstel zich aan deze blik weet aan te passen. Ik een blik mag werpen op dit blik. Amerikaans nog wel. Een foto schiet.
En niet veel later een bijzonder beleving meemaak.
Waarbij het verhaal totaal klopt. En ook weer niet. Ik een vaag bekende denk te zien.
Die toch wel verdacht veel van een zeer bekende wegheeft.
Maar het beeld komt mij totaal onbekend voor. Een kinderwagen voortduwend. In uiterst sjiek zwart.
Voor bij de ketting. Een bruine huid. Een zwarte kinderwagen met een dame ernaast.
Gekleed in trui en spijkerbroek.
Haar haren in een staartje.
Waarbij het verhaal totaal klopt. En ook weer niet. Ik een vaag bekende denk te zien.
Die toch wel verdacht veel van een zeer bekende wegheeft.
Maar het beeld komt mij totaal onbekend voor. Een kinderwagen voortduwend. In uiterst sjiek zwart.
Voor bij de ketting. Een bruine huid. Een zwarte kinderwagen met een dame ernaast.
Gekleed in trui en spijkerbroek.
Haar haren in een staartje.
Janneke. Ellen en Wouter. Zo’n combinatie en even zie ik een beeld van mezelf.
Opa Wik. Jammer alleen dat ik dat eerste beeld niet vast kon leggen.
Want dat was ongekunsteld. Omdat geen van ons dacht of had verwacht elkaar juist daar te treffen.
De verrassing. Zoals ik even later nog iemand tegen kom.
In de Schoutenstraat. Haar de hoek om zag komen en mij op dat moment wat inhield.
Want stel je voor dat zij mij niet ziet. Mijn andere kop. Met haren.
Waarbij de opmerking dat ik er goed uitzie mij toch wel weer als muziek in de oren klinkt.
Al was het alleen maar omdat zij het zei. Die zelf meer dan voldoende aan haar zijn heeft.
Omdat juist haar zijn de nodige specifieke aandacht vraagt. Van artsen, weet ju wel…
Opa Wik. Jammer alleen dat ik dat eerste beeld niet vast kon leggen.
Want dat was ongekunsteld. Omdat geen van ons dacht of had verwacht elkaar juist daar te treffen.
De verrassing. Zoals ik even later nog iemand tegen kom.
In de Schoutenstraat. Haar de hoek om zag komen en mij op dat moment wat inhield.
Want stel je voor dat zij mij niet ziet. Mijn andere kop. Met haren.
Waarbij de opmerking dat ik er goed uitzie mij toch wel weer als muziek in de oren klinkt.
Al was het alleen maar omdat zij het zei. Die zelf meer dan voldoende aan haar zijn heeft.
Omdat juist haar zijn de nodige specifieke aandacht vraagt. Van artsen, weet ju wel…
De gangen die ik maak. De wegen die ik afleg.
Een kilometervreter in kaders van…
Vivere est Movere” Of de nieuwsgierigheid die mij voortbeweegt.
Het nuttige van het aangename. Het aangenaam nuttige.
Net als dat ongedachte bericht. Een simpele caf”stoel. Gepimpt. Getuned.
Geheel naar eigen hand en inzicht ingekleurd. Op die beurs van toen. Art of Living.
Qua bezoekers zeker geen succes, qua biedingen een verrassing.
Want ik had andere berichten gehoord. Van Lexxx. Lokkertjes. En fake-bedragen.
Maar toch een bedrag ingevuld. Voorzien van naam. En e-mail. Vergeten.
Een kilometervreter in kaders van…
Vivere est Movere” Of de nieuwsgierigheid die mij voortbeweegt.
Het nuttige van het aangename. Het aangenaam nuttige.
Net als dat ongedachte bericht. Een simpele caf”stoel. Gepimpt. Getuned.
Geheel naar eigen hand en inzicht ingekleurd. Op die beurs van toen. Art of Living.
Qua bezoekers zeker geen succes, qua biedingen een verrassing.
Want ik had andere berichten gehoord. Van Lexxx. Lokkertjes. En fake-bedragen.
Maar toch een bedrag ingevuld. Voorzien van naam. En e-mail. Vergeten.
Overdag. Achter dit masjien. Wat ik eigenlijk toch ook een beetje zonde vind. Omdat de zon scheen.
Marlies en Ria zaten te zonnen. En ik de auto voor een APK naar Schagen bracht. APK.
Alzheimer. Parkinson. Korsakow. Een grap uit toen.
Een grap die zich met wisselend publiek steevast wist te herhalen. Waar ik zelf dan in die rol kroop.
Een zeker cynisme wat me niet geheel vreemd was. Of juist met die hele vette knipoog.
Om de rekbaarheid van zijn wat aan te geven. Om zaken in een ander daglicht te stellen.
Wat te relativeren. Voor wat het is.
Voor wat het was. Daar dient ju het voor vandaag maar mee te doen.
Omdat ik nog weer wat ga lezen. De tijd dringt.
Of dat de nacht zich juist uitstekend leent om…
OUDER
De nacht is lang,
langer dan zonsondergang
langer dan schaduwen
in zomertijd, bevrijd
de neergang van de tijd
de opgang van
de sleetse dagen.
Marlies en Ria zaten te zonnen. En ik de auto voor een APK naar Schagen bracht. APK.
Alzheimer. Parkinson. Korsakow. Een grap uit toen.
Een grap die zich met wisselend publiek steevast wist te herhalen. Waar ik zelf dan in die rol kroop.
Een zeker cynisme wat me niet geheel vreemd was. Of juist met die hele vette knipoog.
Om de rekbaarheid van zijn wat aan te geven. Om zaken in een ander daglicht te stellen.
Wat te relativeren. Voor wat het is.
Voor wat het was. Daar dient ju het voor vandaag maar mee te doen.
Omdat ik nog weer wat ga lezen. De tijd dringt.
Of dat de nacht zich juist uitstekend leent om…
OUDER
De nacht is lang,
langer dan zonsondergang
langer dan schaduwen
in zomertijd, bevrijd
de neergang van de tijd
de opgang van
de sleetse dagen.
En toch zie ik steeds meer de variabelen van de herhalingen!
zoals de schoorsteen van Krom!
Recente reacties