paasenmaaszaadeitjes

Met het voorjaar in gedachten kan het haast niet anders dan dat een andersoortige herhaling van het voorgaande zich nog eens voordoet. Iedere keer op een haar na anders, in grote lijnen gelijk aan al dat andere en toch een graadje nieuw. Het lood wat bepalend was een tikkie uit het lood en daar waar sprake kan zijn van hoeken en graden, blijven het slechts hoeken dan wel graden. Zoals de eerste kaasmarkt zich weer weet te manifesteren. Kwalificeren in zekere zin, want ook daar is van alles mee gemoeid. Ordebewakers die zich van hun vriendelijke kant laten zien, gastvrouwen die de Franse taal inclusief de tongval beheersen en daarmee de gaten welkom heten, de teksten en de uitleg waarmee de aparte bewegingen van de lieden van de verschillende vemen de berries verplaatsen. En niet een keer de opmerking: ‘”, pas op de nylons!’

Het absurde van een kaasberrierace met dames die in de race zijn om Rondemiss in Italiaanse Giro te worden met een start in Nederland. Op meer dan stiletto hoge hakken zich tussen de dragers van de kazen wagen, struikelen en bijkans op het gezicht gaan, opkrabbelen en proberen de verloren tijd nog in te halen.
Een ‘temps perdu’ waar Proust zich niet voor zou hoeven schamen, ook al bedraagt dit slechts een fractie van zijn tijd.
Het zijn dan ook weer de paasdagen. Een Christelijk feest met heidense trekken. Het is dan ook de Phoenix die wij, in een totaal andere vorm, op een hoger plan hebben weten te brengen. Waarin Paasvee, Paastentoonstellen en Paasbest het zaad in de aarde laat ontploffen. Maar het zijn maaseitjes om het geheel tot dat ene te maken. Het scheppen van de herhaling, de nieuw- dan wel wedergeboorte. En dat alles gewikkeld in die al eerder geconstateerde herhaling. Rebirthing heet dan ook de bijdrage van vandaag. Maar ook die letterreeks is al eerder aan JUW geestesoog voorbijgetrokken. Afhankelijk van het moment waarop Ju ooit hebt ingelogd. Het is dan ook het verhaal van de mensheid wat zich in alle vormen en standen weet te herhalen, op zoek is naar de identieke kopie. Een kloon. Opdat alle artifici”le componenten op termijn vanuit de eigen stamcel zich gaan ontwikkelen. Alwaar een ernstig belast hart slechts een operatie dient te doorstaan om het nieuwe, andere leven weer die kans op de herhaling te gaan geven. En waarin de woorden van Simone de Beauvoir worden achterhaald: allen zijn onsterfelijk maar wel gepaard gaand met mitsen en maren. En voor JU het goed en wel beseft is ook Jurassic Park geen fantasie meer van Spielberg, word je wakker naast je eigen Avatar en is het juw geest niet meer die er met juw fantasie vandoor gaat”

REBIRTHING
Sla steeds opnieuw
een bladzij om
het boek, nog
onbeschreven
dag, waarop mijn
leven eens een
eicel kwam tot leven
zaad, rijkelijk bevloeit
door tranen van de vreugde
stil verdriet dat aan de
kantlijn stond, mijn hart
begon te kloppen, sneller,
groter groeide ik, verscholen
in haar schoot, ik hoorde
meer dan de duisternis
mij bood, schrok ik
wakker, het gekrijs dat
uit mijn keel toen kwam,
verstoorde
rust en stilte voor
het moment waar
op ik op
de wereld kwam.

En als Ju dan dat eitje tikt:
denk dan weer aan paaszaadjes, maaseitjes dan is drie keer automatisch een paasei!