Met kerst kaarten…

Kerstkaarten. Velen raadplegen hun overjarige kaarten, een enkeling maakt er nog werk van. Een traditie, waarbij het adressenbestand een belangrijke rol speelt. Namen van mensen passeren die het afgelopen jaar hebben aangegeven geen belangstelling meer in jou te hebben, mensen die niet de moeite nemen om aan die traditie deel te nemen dan wel mensen die dit om de een of andere reden niet belangrijk genoeg vinden. Er niet bij stilstaan dat even bij de ander stilstaan, niet alleen herinneringen oproept, maar ook de gelegenheid biedt om relaties wat nader te gaan beschouwen. En niet veel later tot de ontdekking komen dat het jaar zich ten einde spoedt. Wat beteken ik voor de ander en wat betekent de ander op dit moment nog voor mij” Langzaam druppelen de kaarten binnen, waarbij de ene kaart doet denken aan een ouder persoon, de ander kaart nog iets heeft van een knipoog. Waarbij humor niet uit te sluiten valt. En de eenzame kerst nog steeds op het bord van Andre te vinden valt… niet iedereen verheugd zich op die naderende dagen. Waarbij de illusies hoogtij vieren en waarop de mensheid zich gereed houdt om, desnoods voor even, een bestand aan te kondigen opdat de dagen daarna alles in volledige hevigheid zich kan gaan voltrekken. Of dat de plicht roept, de 24-uurs diensten van zich laten horen en dat de nacht de dag en de wacht weet te vergezellen. Zorg en zorgvuldigheid zich hooguit door wat extra aandacht manifesteren. De opgetuigde bomen, de pakjes, de lichtjes en de slingers even dat ouderwetse gevoel naar voren brengen, herinneringen worden opgehaald en de dis wordt gedeeld. En het vooruitzicht dat niet veel later de kurken zullen knallen, dat de toast wordt uitgebracht en dat van de voornemens die net over de drempel zijn gegaan er in de loop van de week weinig over zal blijven, dat er verkiezingen op het programma staan en dat beloftes dan wel toezeggingen met de snelheid van het licht zullen gaan verdwijnen, dat de maand januari zich veelal kenmerkt door het gegeven dat er welhaast geen einde aan die maand schijnt te komen… ach, wie zich daar dan druk over maakt is op voorhand een verliezer. En dan zijn er nog elf maanden te gaan, wordt de moed nog steeds hoog gehouden en zullen zich volgende kansen dan wel uitdagingen voordoen…