Een overdenking.

De vraag of ‘alles onder controle is’ valt net zo moeilijk te beantwoorden als de vraag ‘alles goed”‘ En toch is die laatste vraag makkelijker te beantwoorden dan die eerste. Want stel je nu eens voor dat alles onder controle zou zijn, hetgeen betekent dat je je nergens meer druk over hoeft te maken en dat alles van een leien dakje gaat. Je nergens meer druk over maken is een gegeven dat niet voor de mens is weggelegd. Want het moment dat de controle optimaal wordt uitgevoerd bestaat de kans dat er toch ergens een kink in de kabel zich voordoet. Waarop eenieder in rep en roer raakt, gezocht wordt naar oplossingen die niet direct voor de hand liggen en improviseren een beroep doet op de creativiteit van de mens op dat moment. Waarop de een besluit om als een kip zonder kop wat rond te gaan draaien en de ander laat zien uit het juiste hout te zijn gesneden en ogenschijnlijk onbewogen het roer in handen neemt, de touwtjes als het ware in de juiste richting weet te trekken en nadat de rust is weergekeerd, met complimenten wordt bedolven. ‘Als jij er niet was geweest, als jij niet de leiding had genomen, als jij niet dit dan wel dat had gedaan, was de ramp niet te overzien’, hetgeen alsnog te bezien valt. Bescheidenheid in deze wordt niet direct op prijs gesteld en mogelijk valt op termijn door nog het een en ander uit te slaan. Promotie desnoods, of misschien wel een extra bonus die dan weer voor schele ogen zorgt. Of het fenomeen dat die ander je net een slag voor is geweest waardoor jouw capaciteiten verloren zijn gegaan. Ik doel wat op een ratrace die zich met grote regelmaat op de werkvloer zou kunnen voordoen en wat op de wat langere termijn mogelijk een ‘burn-out’ tot gevolg heeft. Want je zult ze de kost moeten geven die in de dagelijkse strijd om het bestaan in een dergelijke situatie verzeild zijn geraakt. Het kan nu eenmaal niet zo zijn dat op de vraag ‘alles goed’ een meer uitgebreid antwoord wordt gegeven dan ‘ja!’ Terwijl het eigenlijk een neen had moeten zijn. Het is dan ook eenvoudiger om met dat goed te antwoorden, dan ben je direct van de vraag af. Dat nuanceringen verloren gaan, dat je je inwendig druk loopt te maken om de eindjes aan elkaar te blijven knopen, dat je je bezorgdheid omtrent het welbevinden van je kinderen niet direct op straat met die bekende voorbijganger wenst te delen en dat de rompslomp zorg draagt voor slapeloze nachten, dat je jezelf aan het uitputten bent en dat die vervelende baas dan wel manager nog wel wat meer van je verwacht, dat alles wordt eenvoudigweg gepikt en even later weggeslikt. Je honger wordt op een verkeerde manier gestild en zelfs het eten smaakt je lang niet zo lekker meer als dat je van jezelf gewend bent. Halverwege januari en je ontdekt dat je weer in hetzelfde patroon zit als voor die feestdagen. Maar er is een voordeel: de dagen zijn zichtbaar aan het lengen, straks komt er aan het tijdelijke licht in de ochtend weer een eind wanneer de klok wordt teruggezet en begint het hele verhaal weer van voren af aan…