een ander inzicht
Of er tijd voor overhebben. Soms luchtig. Vaak vluchtig. Tot…
Dat andere moment wanneer je zomaar weer in eigen herinneringen
weg gaat glijden. Dat zuchtje. Dat luchtje. Die twinkeling.
Een stem. Een geluid. Een eigen geluid laat horen. Herkenning.
Je kijkt, aanschouwt en raakt dat andere, tipt ’t aan.
Je koestert dit met hart en ziel en slaat dit op.
Ergens in dat onpeilbare geheugen. In die kamer vol met schatten.
Waar een waas dit schuil kan houden. Tot…
Deel ik dit of is dit zuiver en alleen van mij”
En wat is er dan van mij” Mag dit wel van mij zijn”
En ‘wie ben ik dat ik mag zijn’ als logisch gevolg op die overweging. Ook daar draait het vaak om.
Die hele kleine dingen.
Waar je meestal in het moment zelf niet bij stilstaat. Of je je dient te houden aan een zeker betoog.
De woorden van een andere tovenaar in andermens oren fluistert.
Tenminste, als die ander luistert.
En niet erg druk doende is om juist op dat moment zijn schatten tegen het licht te houden.
Ze op te poetsen. Te zien glimmen in het licht van een flakkerende kaars. Tot…
Aan al die momenten die zomaar voorbij glipten”
Het zand wat tussen de vingers doorgleed”
Het zandkasteel wat JU bouwde aan de rand van dat oneindig strand.
Aan dat moment wat je later met je kind mocht delen.
Een ouder kind met kind wat zandkastelen bouwde tot…
Het glas wat zomaar leeg was terwijl jij dacht… een glimlach, rond de mond.
Herinnering een kleinood, ding van ooit.
Als mensen reageren is dit vaak omdat wij van en met elkaar verkeren. Tenminste, dat valt er voor mij te leren.
Delen met zo weinig kan juist zovelen op een spoor gaan zetten. Door om je heen te kijken.
De mens weer uit zijn hol te zien kruipen.
De winter van zich af gaat schudden.
Het voorjaar wat hem kan laten ‘springen.’ Zoals de koeien doen.
Vandaar ook ‘spring eens in the air!’ Doe eens anders dan de doorsnee.
Groet op voorhand door de groet. Laat weten dat je oog hebt. Voor de ander.
Neem je hoed of petje af.
Geef blijk van dat tweede inzicht.
De mate waarin wij anderen in onze omgeving terug willen zien, is dikwijls ook de mate waarin zij ons willen zien.
Want wie dat ’tweede’ inzicht heeft, begrijpt het wezen van respect. Van het Latijnse ’terug’ en ‘zien’.
Tenminste…
Ik weet ik klink wat belerend, bedoel dit echt niet zo.
Of toch wel voor een deeltje. En dat deeltje deel ik nu. Met JU!
Men noemt mij
dichter
dan nabij
mocht ik
tot nu niet
komen;
de afstand
waarop ik JU
ervaar
is dichter
dan de woorden
die JU leest:
de idee
in JUW hoofd
te zitten
streelt mij
al spreek ik
zonder woorden.
Heb ik toch eindelijk mijn STEMPEL gedrukt in jouw woorden……..
Lexxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ik krijg een nieuw kleed
Ziet hem die binnen treedt,
Ziet zijn stralend gelaat,
Hij komt wisselen van kleed,
Eer hij verder gaat.
Ziet zijn goedheid, zijn erbarmen,
Hij kan wijzen onze plicht,
mensenharten zal hij warmen,
In het duister brengt hij licht.
EMED zijn leven aan gene zijde
W.A.H. mulder -schalekamp
‘And round and round it goes…’
Want cirkels laten zich net
als woorden
circuleren”!
Alle boodschappen die je de wereld in zend en zond en nog zal zenden komen ergens aan.
En laten een indruk achter.
Die indruk verandert degene die je boodschap heeft gehoord..
Kort of lang.. Terloops of intensief luisterend..
En zonder zelfs bewust te zijn
Zal die verandering doorspelen in het gedrag
En dat zijn je kruimels
Je cirkels
Je nalatenschap
De start van zaken
"De rijkste woorden van een Taal
openen verborgen gangen van kennis en betekenis.
Maar de tweede eigenschap van woorden- bedoeling-
is nog machtiger.
Als woorden door een bedoeling gesteund worden
betreden ze het bewustzijnsveld als boodschap of
verzoek.
Het heelal krijgt te horen dat je iets bepaalds verlangt.
Meer is niet nodig om je verlangen te realiseren, want
het rekenvermogen van het universele bewustzijn is
oneindig.
Alle boodschappen worden gehoord, en op alle komt
een reactie."
Merlijn
Zongen de ‘Byrds’ al
8 miles high…”!