gewoon maandag
Het kan altijd nog beroerder. Ook kan het natuurlijk altijd weer wat beter gaan.
Of anders gaan dan ooit bedacht. Of gaan zoals het gaat. Zoals vandaag.
Of anders gaan dan ooit bedacht. Of gaan zoals het gaat. Zoals vandaag.
Om 10.00 uur gaat de telefoon. Ex-collega Jan aan de lijn.
En het is alsof er geen eergisteren is geweest. Neen het heeft veel meer van gisteren dat ik hem sprak.
Terwijl dit ook al maanden achter mij ligt. De tijd en daarbij behorende eigenheid.
Een gevoelskwestie. En gevoelens blijf ik koesteren.
Waar ik ze ook tegenkom. Op welk moment dan ook.
En in welke omstandigheid dan ook. Omdat dit deel van mij met andere delen valt te delen.
En daardoor deelbaar is.
En het is alsof er geen eergisteren is geweest. Neen het heeft veel meer van gisteren dat ik hem sprak.
Terwijl dit ook al maanden achter mij ligt. De tijd en daarbij behorende eigenheid.
Een gevoelskwestie. En gevoelens blijf ik koesteren.
Waar ik ze ook tegenkom. Op welk moment dan ook.
En in welke omstandigheid dan ook. Omdat dit deel van mij met andere delen valt te delen.
En daardoor deelbaar is.
Een zuiger door het huis. Hetgeen stof doet opwaaien.
Want stofzuigen is toch niet veel meer dan het verplaatsen van stof. Het op een wat eerlijker manier gaan verdelen.
En dat de opmerking van wat ‘oogt het netjes’ door het zicht weet te onderbouwen. Zonder Franse slag.
Of zaken die onder het kleed zijn verdwenen. Uit zicht. Ook dat kwam ik tegen vandaag.
Want stofzuigen is toch niet veel meer dan het verplaatsen van stof. Het op een wat eerlijker manier gaan verdelen.
En dat de opmerking van wat ‘oogt het netjes’ door het zicht weet te onderbouwen. Zonder Franse slag.
Of zaken die onder het kleed zijn verdwenen. Uit zicht. Ook dat kwam ik tegen vandaag.
Maar de echte reden van deze dag lag besloten in het feit dat Dik en ik vandaag gaan schilderen.
Dus was ik gisteren in Karwei. Voor gaas. Om kauwtjes uit de dakgoot te verjagen.
Om verf. En om wat hout. Om de gaatjes te gaan vullen. Van het vernieuwde raam.
De oude latjes houden het glas op zijn plaats. En dan blijven er gaatjes open die zich laten dichten.
Ook door deze lettertjes, zoals nu…
Dus was ik gisteren in Karwei. Voor gaas. Om kauwtjes uit de dakgoot te verjagen.
Om verf. En om wat hout. Om de gaatjes te gaan vullen. Van het vernieuwde raam.
De oude latjes houden het glas op zijn plaats. En dan blijven er gaatjes open die zich laten dichten.
Ook door deze lettertjes, zoals nu…
De rijwielhal een volgende bestemming. En dat kwam weer door zondag. Eergisteren toen wij naar de Hout toegingen.
En ik op mijn enkelvoudige stalen ros heel rustig door kon trappen. Zonder enige versnelling. Hetgeen mij zeer goed afging. Maar ik ook zag dat het anders kon. Door terug te schakelen. Door soepel van trap te veranderen.
Door relaxed de tunnel achter JU te laten. Door naar de rijwielbeurs te gaan. Of rijwielhandel. Robbas bv.
Alwaar de een na de andere fiets hier de schuur is gaan frequenteren. Verzekerd en gejat.
Opnieuw verzekerd en opnieuw gejat. Niet verzekerd en toch gejat.
En de herhaling van dit gegeven tot zo’n dertien keer toe. Een economisch principe”!
En ik op mijn enkelvoudige stalen ros heel rustig door kon trappen. Zonder enige versnelling. Hetgeen mij zeer goed afging. Maar ik ook zag dat het anders kon. Door terug te schakelen. Door soepel van trap te veranderen.
Door relaxed de tunnel achter JU te laten. Door naar de rijwielbeurs te gaan. Of rijwielhandel. Robbas bv.
Alwaar de een na de andere fiets hier de schuur is gaan frequenteren. Verzekerd en gejat.
Opnieuw verzekerd en opnieuw gejat. Niet verzekerd en toch gejat.
En de herhaling van dit gegeven tot zo’n dertien keer toe. Een economisch principe”!
Nu staat daar een Wheeler. Lichtgewicht en mooi gekleurd. Voorzien van handremmen.
En versnellingen: van 0 naar 21. Met een drietal bladen voor. En ik weet niet hoeveel achter.
Het zullen er wel zeven zijn. Want tellen doe je bij de rijwielbeurs vanzelf. JU ruilt wat in en rijdt dan weg.
Op 18 mei 2009. Een doodgewone maandag.
Maar …voor al uw fietsplezier… Rijwielhandel Alkmaar.
En versnellingen: van 0 naar 21. Met een drietal bladen voor. En ik weet niet hoeveel achter.
Het zullen er wel zeven zijn. Want tellen doe je bij de rijwielbeurs vanzelf. JU ruilt wat in en rijdt dan weg.
Op 18 mei 2009. Een doodgewone maandag.
Maar …voor al uw fietsplezier… Rijwielhandel Alkmaar.
En het zijn dan juist die kleine dingen die het doen.
Want ik keek ook nog even op Loyalis. Een dochter van het ABP.
Uw vermogen om te leven.
De uitvoering van de ABP-pensioenregeling wordt verzorgd door apg Algemene Pensioen Groep.
Da’s het nuttige. En de rest was meer het aangename. De dingen die er iets toe doen.
Want ik keek ook nog even op Loyalis. Een dochter van het ABP.
Uw vermogen om te leven.
De uitvoering van de ABP-pensioenregeling wordt verzorgd door apg Algemene Pensioen Groep.
Da’s het nuttige. En de rest was meer het aangename. De dingen die er iets toe doen.
Al was het alleen al door het gegeven dat het mijn zinnen verzet.
Zoals de zinnen zich niet alleen regelmatig zullen herhalen maar ook iedere keer een andere volgorde kennen.
En dat stemt mij tevreden. Want geluk…”!
Zoals de zinnen zich niet alleen regelmatig zullen herhalen maar ook iedere keer een andere volgorde kennen.
En dat stemt mij tevreden. Want geluk…”!
GELUKKIG
Zij ligt op bed,
uitgestrekt, gevloerd
door de morfine
is de dosis
gestabiliseerd
roest zij wat af
en toe zit zij
wat te grienen…
Zij ligt in bed
is heel wat mans
haar lichaam
denkt daar anders
over
denkt haar tijd
en stelt
gelukkig zijn en
hoe zij in die
andere tijd
toen
was zij gezond, niet
zo gelukkig,
nu
is zij ziek, op
sterven na dood
en dol
gelukkig.
Want af en toe zit het leven toch wel heel onbegrijpelijk in elkaar.
Zoals ook deze aantekeningen niet veel meer zijn dan de zinnen die zij vertolken.
Leesvoer van de koude grond nu de ijsheiligen zijn verdwenen…
Recente reacties