derde daagse koorts
De malariakuur. Om een syfillisinfect te gaan behandelen. Ooit toen.
Nooit echt. Maar het stond wel in het leerboek. Psychiatrische verpleegkunde.
Nooit echt. Maar het stond wel in het leerboek. Psychiatrische verpleegkunde.
Wijk aan Zee. Het omgekeerde van zwart/wit. Een andere kijk en de blik verruimd.
Ja, boos, een beetje kwaad en enige teleurstelling vochten in mij met elkaar.
Dus ben ik mijn frustratie maar gaan uitleven op het hout.
Een voornemen van een jaar terug waarin het even anders liep.
En ik zo langzamerhand weer naar dat jaar later aan het stoeien ben.
Waarbij de woorden van vorig jaar om even ‘om dat hoekje te kunnen kijken’ bewaarheid gaan worden.
Ja, boos, een beetje kwaad en enige teleurstelling vochten in mij met elkaar.
Dus ben ik mijn frustratie maar gaan uitleven op het hout.
Een voornemen van een jaar terug waarin het even anders liep.
En ik zo langzamerhand weer naar dat jaar later aan het stoeien ben.
Waarbij de woorden van vorig jaar om even ‘om dat hoekje te kunnen kijken’ bewaarheid gaan worden.
Om een hoekje te kunnen kijken heeft meer betekenis dan in deze woorden beschreven worden.
Het lopen wat zich niet laat trainen, het denken wat zich niet laat uitzetten,
het zien hoe hout van kleur verandert, de verf uitstrijken wat in andere lijnen kleur bekent.
Het feest van de verwarring.
Het lopen wat zich niet laat trainen, het denken wat zich niet laat uitzetten,
het zien hoe hout van kleur verandert, de verf uitstrijken wat in andere lijnen kleur bekent.
Het feest van de verwarring.
Althans zo vergaat het mij dezer dagen.
Als die eerder doorgemaakte verwarring van het ziekenhuis in en tussendoor weer thuis.
Het onbegrijpelijke van mijn zijn. En de zakelijkheid. De noodzakelijkheid van de daarbij behorende acties.
De feitelijkheid. En mijn kleine gevecht. En in dat gevecht vloeien de woorden hakkelend over elkaar.
Gaan mijn gedachten al hakkelend heen en soms weer terug. De vraag of ik de dingen niet mis.
Welzeker zeg ik dan en is het heel prettig als de ander zegt zich dat te kunnen voorstellen.
Niet actief en ook meteen dat uitgerangeerde gevoel. Over en sluiten als een stoomloc.
Als die eerder doorgemaakte verwarring van het ziekenhuis in en tussendoor weer thuis.
Het onbegrijpelijke van mijn zijn. En de zakelijkheid. De noodzakelijkheid van de daarbij behorende acties.
De feitelijkheid. En mijn kleine gevecht. En in dat gevecht vloeien de woorden hakkelend over elkaar.
Gaan mijn gedachten al hakkelend heen en soms weer terug. De vraag of ik de dingen niet mis.
Welzeker zeg ik dan en is het heel prettig als de ander zegt zich dat te kunnen voorstellen.
Niet actief en ook meteen dat uitgerangeerde gevoel. Over en sluiten als een stoomloc.
Goed voor een museumlijn.
Of voor een treiNShow. Ook alweer een week geleden.
Of voor een treiNShow. Ook alweer een week geleden.
Dus doe ik het vandaag maar met dat beeld.
Een stalen ros wat de Hoogoven heeft overleefd.
En een ander beeld wat ik trof.
Een stalen ros wat de Hoogoven heeft overleefd.
En een ander beeld wat ik trof.
In Wijk aan Zee. In KLEUR!
Omdat beelden soms beter op een netvlies blijven hangen dan de woorden
die gepaard gaan met bepaalde vormen van frustratie…
Omdat beelden soms beter op een netvlies blijven hangen dan de woorden
die gepaard gaan met bepaalde vormen van frustratie…
Mijn frustratie. Die ik op deze manier ook weer weet te delen.
En de netten die mij dan weer weten te vangen. Die andere woorden.
Van Robert Jan, van Trudy en mogelijk nog wat anderen.
En de netten die mij dan weer weten te vangen. Die andere woorden.
Van Robert Jan, van Trudy en mogelijk nog wat anderen.
RENAISSANCE
Water zwiept de golven
beuken op het God
verlaten strand, huilt
een klaagzang, de Sirene
jankt, het helmgras wuift
en buigt en laat
voor even leven
dood
stil schuift de vloed
lijn verder in
verpulverd zand.
Water zwiept de golven
beuken op het God
verlaten strand, huilt
een klaagzang, de Sirene
jankt, het helmgras wuift
en buigt en laat
voor even leven
dood
stil schuift de vloed
lijn verder in
verpulverd zand.
Saluut!
Tenminste, voor dit moment…
Recente reacties