angst

BOOMERANG

Zijn angst, de onverdraagzaamheid

van anderen in zijn omgeving

liepen van hem verder weg

terwijl hij smeekt om zijn

erkenning onthield men hem,

de angst, gemeengoed van de

ander roept de barri”res op

de eenzaamheid, zijn schreeuw

om aandacht, een boemerang

zij bukken zich, verscholen

achter muren, staren zij

slechts voor zich uit en

weten, dat de angst

voor hem diep zetelt in

zichzelf.

En dan is het stil. Angst laat zich nu eenmaal niet eenduidig benoemen. Angst is gelijktijdig ook iets wat fascineert. Angst welke gepaard gaat als de stemming gespannen is. Angst maakt afwachtend. Zorgt voor onzekerheid. Het gevoel geeft aan alsof er elk moment iets kan gebeuren, er gaat een dreiging vanuit. De omgeving geeft dit weer. Of juist de interpretatie van de omgeving. Wolken die verduisteren, de zon die het af laat weten, de stilte die doet denken aan die naderende storm…
Normaal is angst een lichamelijk signaal voor alertheid ten opzichte van een van buiten komende dreiging. Prikkels die zich gedeeltelijk laten verklaren en het lichaam in een staat van paraatheid weten te brengen.
Bij pathologische angst is dat niet het geval: er is of geen prikkel van buitenaf of de reactie is niet in overeenstemming met de prikkel. Het wezen zal zich onbewust tegen de onverdraaglijke angst verzetten, waardoor een breed scala van klachten en symptomen kan ontstaan. Voorheen werd er dan teruggegrepen op de neurosenleer van wijlen Professor Doctor Piet Kuyper, maar die is in de ban gedaan. Nu heet het Obsessief”compulsieve stoornissen. En indien hier sprake van is kan, naast de obsessie (dwanggedachte), de compulsie (dwanghandeling) naar voren komen. Er kan dan sprake zijn van obsessief verzamelen, schoonmaken, tellen, controleren, vloeken of handen wassen.

Toch is dergelijk gedrag niet zo vreemd als het lijkt: in een minder uitgesproken vorm kent bijna iedereen het van zichzelf. Bij kinderen zien we dikwijls een soort van ritueel gedrag, bijvoorbeeld: tijdens het lopen moet elke derde tegel worden aangeraakt. Vaak heeft dat een magische betekenis: ‘als ik op alle derde tegels stap, krijg ik een voldoende voor mijn proefwerk.’ Maar ook bij volwassenen kunnen handelingen tot een ritueel verstarren. Sommige mensen kijken elke avond onder hun bed om te zien of er niemand onder ligt of ze moeten een paar keer naar de voordeur om zich ervan te vergewissen dat die werkelijk gesloten is. Ze zouden het eigenlijk willen nalaten, maar ze worden ongedurig en zelfs angstig zolang ze het niet doen.
Niet alleen handelingen, ook gedachten kunnen een eigen leven gaan leiden. Menigeen wordt geplaagd door gedachten, meestal van seksuele of agressieve aard, die hij verwerpelijk vindt of zelfs volkomen dwaas, maar die zich toch telkens weer aan hem opdringen. Doorgaans zijn deze niet zo constant en hinderlijk dat we van een obsessie kunnen spreken, maar de grens is niet scherp te trekken.

In tijden waarin men zich onzekerder voelt en bij vermoeidheid nemen dergelijke storende gedachten en gedragingen meestal toe. Het zou bijvoorbeeld niet verbazingwekkend zijn wanneer uit onderzoek zou blijken dat dit gedrag, momenteel, wat vaker voorkomt. De reden”
Heel simpel. Het schijnt dat de Goed Heiligman zijn opwachting heeft gemaakt, de eerste toonladders hebben de schoorsteen al bereikt en ook Amerigo is er klaar voor. De koek en de gard zijn met de pakjesboot gearriveerd en het Sinterklaasjournaal is er weer klaar voor. Het kan haast niet anders dan dat goed en kwaad weer in een bijzonder daglicht komt te staan en dat er emotionele druk kan worden uitgeoefend. En dan laat ik in het midden of dit middel riekt naar chantage dan dat er sprake is van een zeer gewilde vorm van opvoeden…

Stoute kinderen en de zoete: ik wens allen die hier kennis van nemen, een heel bijzonder gewone angst toe!