45,00 euro 4 1/2 kilo!

Ik taal er niet naar. Ben er de man niet voor. Maar als een instantie mij attendeert op het feit dat er een bericht van de overheid in mijn box is gedaan, kom ik er niet onderuit. Meestal zijn het aankondigingen die te maken hebben met het gewijzigde inkomen van mijn partner en grijpen ze in. Soms achteraf, vaak op voorhand. Nu zou ik daar een telefoontje aan kunnen wagen, maar ben ik bang dat ik langdurig in de wacht kom te staan. Dus slik ik het een en ander weg en stort me op de dingen van de dag. Zoals het weer dat wordt aangeboden door de weergoden, die besluiten om het aardse tranendal van een volgende stortbui te gaan voorzien. Of een klok die mede wordt mogelijk gemaakt door een in te ruilen bedrijf. De bladen die door de brievenbus worden gedaan en waar de verleiding voor de aankomende tijd nog eens extra aandacht gaat krijgen. De reeruggen, de wilde zwijnen, de herten en de kwartels, of een kalkoen voor de prijs van 45,00 euro. Maar dan heb je viereneenhalve kilo! De vraag of je oven daar geschikt voor is, een totaal andere orde. Of al dat exotisch fruit wat wordt ingevlogen. Heel de wereld terug te vinden in je keuken en het een kan niet veel luxer zijn dan het ander. De gekleurde aardappeltjes, de toetjes en de borrelhapjes en de vele soorten wijn die dit keer in de aanbieding zijn. Zes flessen halen en slechts vier betalen. En het komt bij menigeen niet op om te denken dat overdaad nog steeds schaadt. Dat uren in de keuken een vorm van ontspanning zouden kunnen zijn, dat de gaartijd wordt ingecalculeerd en dat het gebraad dit keer niet direct aan Flappie wordt gekoppeld. Dat wilde hazen nog weleens wat lood bij zich kunnen dragen en dat, hoe adellijker de haas, deze steeds meer begint te stinken. Ook dat dien je in te calculeren en het vreten op aarde wordt door de niet bestaande vrede op een tweede plan gezet. Natuurlijk dient er ruimte te zijn voor bezinning, voor een tellen van je zegeningen, voor het (staats)lot waar je straks aan mee gaat doen, de kans op de miljoenen die je worden voorgeschoteld en de grote teleurstelling wanneer je tot de ontdekking komt dat het maar een cijfer verschilt. Zaken die aan je neus voorbij gaan en waarbij dromen ook dit keer weer veel op bedrog lijken. En Marco een kerst cd in de aankomende jaren gaat opnemen… overpeinzingen, overwegingen en de kans dat je niet goed voorgenomen voornemens ook dit jaar ergens achteraf een plek zullen gaan krijgen. De eindejaars uitkering die op voorhand reeds is uitgegeven. De dertiende maand een zonovergoten bestemming zal gaan krijgen en de mensen die, juist in deze feestelijke maand, niet veel anders doen dan de afgelopen maanden. De houtjes waarop gebeten wordt, de afvalbakken die nog steeds in de belangstelling staan van daklozen en de alcohol die probeert niet alleen vat te krijgen op de geest, maar ook nog eens het lichaam vroegtijdig naar de knoppen te helpen. En Rutte viert feest, misschien met zijn bejaarde en demente moeder in Hotel des Indes. Misschien wel gewoon op haar kamer in dat verzorgingstehuis in Den Haag. Waar mensen in rolstoelen en achter rollators zich naar de feestelijk verlichte zaal begeven. Waar het glas geheven wordt en waar de slabben dit keer door servetten zijn vervangen. Er een lied wordt ingezet en waarbij de herdertjes… om toch weer te dromen over een witte Kerst en het mij niet zal gaan verbazen wanneer de weergoden daar anders over denken. U aangeboden door de stemmen van gisteren en te zien in het kader van vandaag!